17 “दाजि-भाइ हो, मुइलाइ था आछ, तोराल्किन नजानिकइ उन्खा गर्लो र तोराल्को अगुवाल्किन पुनि उन्खाए गर्ला।
ह्व पछि पिलातसिन मुख्य पुजारिल्काइ, यहुदि अगुवाल्काइ र जनताल्काइ बालाइके बल्-ल्याक,
अनि येसुन बाज्ले, “हे ब्वा, हेल्काइ माफ गर्खन किनारइभने हेल्किन केति गर्तिन आछत हेल्काइ था बइने।” अनि सिपाइकिन चिठ्ठा हालिके येसुकर लुगा आफि-आफिनाइ बाड्ला।
किनारइभने यरुसलेमनाइ बस्नाराइ मान्छेल्किन र होल्को सासककिन येसुलाइ बइचिन्ला, र हरेक बिस्राम-दिननाइ अगमबक्ताल्किन लेख्ल बचन पढ्तिन पुनि नबुजिकइ येसुलाइ मिर्त्युदन्ड दिके ह्व बचन पुरा गर्ला।
मुइनिन बाज्ल ह्य कुरो साँच्चि हो बाजिके पर्धान पुजारि र महासभाकराइ सदस्यकिन पुनि साछि देइ सक्छत। होल्किन ने मुइलाइ दमस्कसनाइ हक्लाइ यहुदि दाजि-भाइको नाउँनाइ पत्र दिला र मुइ उछि हक्लाइ बिस्वासिल्काइ पक्रिके यरुसलेमनाइ आनिके सजाय देइलाइ दमस्कस जाइतिन रइनाइ।
“मुइ आफि पुनि सक्लसम्म नासरतकर येसुकर बिरोद गरइ पर्छइ बाजिके सोच्ल रइनाइ।
होल्किन पावललाइ बल्ला, “हाइनिन तोर बारेनाइ यहुदियाबान कुनइ पत्र पाइलाइ बइने। अनि कुनइ दाजि-भाइकिन आइके तोर बिरुद्दनाइ केइ बइमजार कुरो बाज्लाइ वा सुनाइलाइ पुनि बइने।
होल्किन हारुनलाइ इन्खा बल्ला, ‘हाम्रो लागि हाइलाइ बाट देखाइनार देउता बानाइदेउ, किनारइभने हाइलाइ मिस्रबान निकालिके आन्नार ह्व मोसालाइ केति हकल्ते हाइलाइ था बइने।’
मुइनिन पइला होक्र निन्दा, खेदो र अपमान गर्नाइ। तर मुइनिन ह्य अन्जान र अबिस्वासनाइ गर्ल हुदान मुइलाइ दया गर्ले।