7 मुइ भुइनाइ लड्नाइ र मुइनिन इन्खा बाज्ल एउटो आवाज सुन्नाइ, ‘साउल, ए साउल, तुइ मुइलाइ किनारइ सताइछस?’
“मुइ मद्दे दिननाइ दमस्कस सहर नजिके पुगइ लाग्तिन, एक्कासि स्वर्गबान एकदम उज्यालो जोति मोर वरिपोरि चम्कल्ते।
अनि मुइनिन सोद्नाइ, ‘पर्भु तुइ कुन हो?’ पर्भुन बाज्ले, ‘मुइ नासरतकर येसु हो, जुनलाइ तुइ सताइ धर्लाछस।’
साउल भुइनाइ लड्ले र होइनिन इन्खा बाज्ल आवाज सुन्ले, “साउल, ए साउल, तुइ मुइलाइ किनारइ सताइछस?”
मुइनिन पइला होक्र निन्दा, खेदो र अपमान गर्नाइ। तर मुइनिन ह्य अन्जान र अबिस्वासनाइ गर्ल हुदान मुइलाइ दया गर्ले।