7 र होलत एकदम छक्क पर्तिन बाजइ लाग्ला, “केति ह्य बाज्नाराइ सेब्बाइ गालिलिलत बया र?
ह्य देखिके सेब्बाइ अचम्म मान्ला, र आफि-आफिनाइ सोदासोद गरइ लाग्ला, “ह्य केति हो? ह्य ता नयाँ सिछ्या रल्तिसइ। हेइनिन ता अधिकार सहित भुत आत्माल्काइ आग्या दिस्याक, र होल्किन हेक्र आग्या मान्छत।”
ह्व उठ्ले र खाट बोकिके उछ्यान हिनिहाल्ले। ह्य देखिके मान्छेलत छक्क पर्ला र परमेसोरकर पर्सन्सा गर्तिन बाज्ला, “इन्खा ता हाइनिन कइले पुनि देख्लाइ बइने।”
होल्किन बाज्ला, “गालिलकराइ मान्छे हो, तोरा किनारइ आकासदिस हेर्तिन ठडाइधर्लाछो? येसु ता स्वर्ग जाइसक्ले, जिनिखे अखन तोराल्किन येसुलाइ स्वर्ग जाइधर्ल देख्लाछो, उनिखे ने येसु फेरि आइनारआछ।”
होलत अचम्मित हक्ला, र अलमल परिके एउटोन अर्कोलाइ सोदइ लाग्ला, “ह्य केति हो?”
हेल्किन किनिखे हाम्रो आ-आफ्ने भासानाइ बाजिधर्ल सुन्तिन आछे?
मान्छेल्किन होलाइ मन्दिरकर सुन्दर नाउँकर गेटनाइ भिक मागइ बस्नार हेइ ने हो बाजिके चिन्ला र ह्व मानुस हिन्ल देखिके होलत अचम्म मान्तिन छक्क पर्ला।