4 अनि होलत सेब्बाइ पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्ला, र होल्किन पबित्र आत्माबान बाज्नार सक्ति पाइके आने भासानाइ बाजइ लाग्ला।
बिस्वास गर्नारकोसिन इन्खा चिन्न हक्नार आछि, मोर नाउँनाइ होल्किन भुतलत निकाल्नार आछत र नयाँ-नयाँ भासा बाज्नार आछत,
किनारइभने ह्व परमपर्भुकर हेराइनाइ बड्खो मानुस हक्नारआछ। होइनिन अङ्गुरकर मद्य र आने कुनइ पुनि मात्नार चिज खाइनार बइने। ह्व आमेककर पेटनाइ हक्तिन ने पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्नारआछ।
एलिसिबान मरियमिन सेवाढोग गर्ल सुन्लेसात होक्र पेटनाइ हक्ल नानि चल्ले र एलिसिबा पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्लि।
जकरिया पबित्र आत्मान भरिपुर्न हकिके बाजइ लाग्ले,
किनारइभने होइ बेला तोराल्किन केति बाजइ पर्नार हो पबित्र आत्मान सिकाइनार आछ।’”
किनारइभने मुइ तोराल्काइ इन्खा सब्द र बुद्दि दिनारआछु कि तोराल्किन बाज्ल तोराल्को बिरोदिल्किन जबाफ देइ बइसकत र बिरोद गरइ पुनि बइसकत।
येसु पबित्र आत्मान भरिके यर्दन लदिबान फर्किले। पबित्र आत्मान येसुलाइ केइ बइहक्नार उजाड ठउँनाइ लाकाल्ते।
किनारइभने युहन्नान ता पानिकर बप्तिस्मा दितेल, तर अबकर केइ दिन पछि तोराल्किन पबित्र आत्माकर बप्तिस्मा पाइनारआछो।”
तर पबित्र आत्मा तोराल्कोनाइ आइल पछि तोराल्किन सक्ति पाइनारआछो, र तोरा यरुसलेमनाइ, सेब्बे यहुदियानाइ, सामरियानाइ र धर्तिकर कुना-कुनासम्म मोर साछि हक्नारआछो।”
किनारइभने होल्किन आने भासानाइ बाज्लाइ र परमेसोरकर पर्सन्सा गरिधर्ल सुन्ला। तब परत्रुसिन बल्-ल्याक,
“हाइ जिन्खाए हेल्किन पुनि पबित्र आत्मा पाइलाछत। अब ह्य मान्छेल्काइ पानिकर बप्तिस्मा लेइलाइ कुनिन रोकइ सक्छइ र?”
जब मुइ बाजइ थाल्नाइ, तब सुरुनाइ हाइउप्रान पबित्र आत्मा आइल जिन्खाए होलत उप्रान पुनि आइले।
किनारइभने बारनाबास बिस्वास र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्ल असल मानुस रइल, अनि होइनिन धेराइ मान्छेल्काइ पर्भुनाइ आन्ल्याक।
तर एन्टिओखियानाइ हक्लाइ चेलालत चाइ आनन्द र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्ला।
तर साउल (जुन्लाइ पावल पुनि बाज्छत) पबित्र आत्मान भरिपुर्न हकिके एलुमासलाइ एकडिस लाइके हेर्तिन बाज्ले,
सेब्बाइ मान्छेल्को हिर्दयकर कुरो जान्नार परमेसोरिन आने जातिल्काइ पुनि हाइलाइ जिन्खाए पबित्र आत्मा दिके सुइकार गर्ल कुरो हाइलाइ देखाइले।
जब पावलिन आफ्ने हात होलतउप्रान धर्ले, तब पबित्र आत्मा होलतउप्रान आइले, र होल्किन आने भासा बाज्ला र अगमबानि गर्ला।
केरेटकराइ र अरबबान आइलाइ मान्छेलत आछे, हेल्किन परमेसोरिन गर्ल महान कामकर बारेनाइ बाज्ल हाइ आ-आफ्ने भासानाइ सुन्तिन आछे।”
अनि होल्को माजनाइ आगिकर ज्वाला जिन्खाए देखा परल्ते, र होलत सेब्बाइ उप्रान भाग-भाग हकिके बसल्ते।
होल्किन पार्थना गरिसक्लपछि, होलत जम्मा हक्ल ठउँ हल्लिल्ते। होलत सेब्बाइ पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्ला र होल्किन परमेसोरकर बचन साहससिन बाजइ लाग्ला।
तब पबित्र आत्मान भरिपुर्न हकिके पत्रुसिन होल्काइ बल्-ल्याक, “मान्छेल्को सासकलत र अगुवालत हो,
होइहुदान दाजि-भाइ हो, तोराल्को माजबान पबित्र आत्मा र बुद्दिन भरिलाइ र सेब्बाल्को आदर पाइलाइ सात जनकाइ छानो। हाइ ह्य कामकर जिम्मा होल्काइ दिनारआछे।
ह्य कुरो समुहकराइ सेब्बाल्काइ मन पर्ल्याक, अनि होल्किन बिस्वास र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्ल इस्तिफनसलाइ छान्ला र सङ्सगे फिलिप, पर्खरस, निकनोर, तिमोन, पर्मिनास र एन्टिओखिया सहरकर यहुदि धर्मनाइ आइल निकोलाउसलाइ छान्ला।
इस्तिफनस अनुगरह र सक्तिन भरिपुर्न हकिके मान्छेल्को माजनाइ अचम्म-अचम्मकर काम गर्तिन चिन्नलत देखाइतेल।
तर इस्तिफनस पबित्र आत्मान भरिपुर्न हकिके स्वर्गदिस एकडिस लाइके हेर्ले, अनि परमेसोरकर महिमा र येसुलाइ परमेसोरकर दाइनेपटि ठडाइधर्ल देख्ले।
तब पत्रुस र युहन्नान आफ्ने हात होलत उप्रान धर्ला, र होल्किन पबित्र आत्मा पाइला।
अनि हननिया जाइके यहुदाकर घरभित्र पस्ले र साउल उप्रान आफ्ने हात धर्तिन बाज्ले, “मोर भाइ साउल, तुइ इछि आइतिन बाटनाइ देख्ल पर्भु येसुन ने तुइनिन फेरि देखइ सक र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक बाजिके मुइलाइ पाठाइल हो।”