32 जब होल्किन मर्लबान जिउँते हक्नार कुरो सुन्ला, तब कोइ-कोइकिन गिल्ला गर्ला। तर कत्ताल्किन चाइ “हाइ हेक्र बारेनाइ तुइबान फेरि सुनइ चाइछे” बाज्ला।
तर होलत सेब्बाल्किन एउटो-एउटो बाहाना बानाइके आइ बइमान्ला। एउटोन बाज्ले, ‘मुइनिन खेत किन्लाछु, मुइ ह्व खेत हेरइ जाइ पर्लाछ। मुइलाइ माफ गर्देउ, मुइ आइ बइसकु।’
येसुलाइ आठाइके लाकाइनाराइ मान्छेल्किन येसुलाइ गिल्ला गर्ला र हिर्काइला।
ह्व पछि हेरोद र होक्र सिपाइलत मिलिके येसुलाइ गिल्ला गर्तिन बइमजार बेबहार गर्ला। अनि येसुलाइ राजान लाइनार लुगा लाइदिके पिलातस हक्लनाइ ने फर्काइदिल्ते।
सिपाइकिन पुनि आइके येसुलाइ अङ्गुरकर आम्तो मद्य ख्वाइकइ गिल्ला गर्तिन बाज्ला,
‘हे गिल्ला गर्नाराइ हो, अचम्म मानो र नस्ट हकिजाओ, किनारइभने तोराल्को समयनाइ मुइ एउटो इन्खा काम गर्नारआछु। ह्व कामकर बारेनाइ कुन्नुल्किन तोराल्काइ बल्तिन पुनि तोराल्किन कइले बिस्वास गर्नाराइ बइने।’”
इपिकिउरि र इस्तोइकि दार्सनिकलत मद्दे पुनि कत्ताल्किन पावलसिन बाद-बिबाद गर्ला। होल्किन बाज्ला, “ह्य बकबके केति बाज्छइ?” कत्ताल्किन चाइ “हेइनिन ता आने बिदेसि देउताकर पर्चार गर्ल जिन्खाए देख्छे” बाज्ला। किनारइभने पावलिन येसु र मर्लबान जिउँते हक्नार कुरोकर पर्चार गर्तेल।
किनारइभने सन्सारकर सेब्बाइ मान्छेल्को न्याय गर्नार एक दिन परमेसोरिन तोक्दिलाछ, र ह्व दिन परमेसोर आफिन छान्ल मानुसबान ठिक इन्साफ गर्नारआछ। होलाइ मर्लबान जिउँते पारिके परमेसोरिन सेब्बाइ मान्छेल्काइ हेक्र पर्मान दिलाछ।”
ह्व पछि पावल सभाबान बिदा हक्ले।
तर कत्ताल्किन चाइ खिसि गर्तिन बाज्ला “हेलत ताजा अङ्गुरकर मद्यन मात्लाछत।”
तर पावलिन परमेसोरकर धार्मिक आग्या मानिके काम गरइपर्छइ, आफ्ने मनलाइ बसनाइ धरइपर्छइ र परमेसोरिन न्याय गर्नार दिन आइतिन आछि बल्ल कुरो सुनिके फेलिक्सिन आत्तितिन बाज्ले, “अखनलाइ जा, मउका मिल्ल बेलानाइ तुइलाइ फेरि बालाइछु।”
तर होल्को बाद-बिबाद चाइ होल्के धर्मकर बारेनाइ र मरिसक्ल येसुकर बारेनाइ रल्तिसइ। पावलिन चाइ मरिसक्ल येसुलाइ अखन पुनि जिउँते आछ बाजिके दाबि गरिधर्ल रइल।
परमेसोरिन मर्ल मान्छेल्काइ जिउँते पार्छइ बाज्नार कुरोनाइ किनारइ तोरा बिस्वास गरइ बइसको?