47 किनारइभने पर्भुन हाइलाइ इन्खा आग्या दिलाछ, ‘धर्तिकराइ सेब्बाइ मान्छेल्किन मुक्ति पाइदिखन बाजिके, मुइनिन तुइलाइ आने जातिल्को माजनाइ उज्यालो छरइलाइ छानिकइ पाठाइलाछु।’”
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक,“सारा सन्सारनाइ जाइके सेब्बाइ मान्छेल्काइ सुसमचार पर्चार गरो।
ह्य आने जातिल्को लागि बाट देखाइनार जोति र तोर आफ्ने इज्राएलि जातिको लागि सम्मान हक्नारआछ।”
खिरिस्टकर नाउँनाइ आफ्ने पापलाइ मानिलिके छाड्ले भने पापबान माफ पाइछे बाज्नार कुरो यरुसलेमबान लिके सेब्बाइ जातिकराइ मान्छेल्काइ सुनाइ पर्छइ।
तर पबित्र आत्मा तोराल्कोनाइ आइल पछि तोराल्किन सक्ति पाइनारआछो, र तोरा यरुसलेमनाइ, सेब्बे यहुदियानाइ, सामरियानाइ र धर्तिकर कुना-कुनासम्म मोर साछि हक्नारआछो।”
तर पर्भुन बल्ले, ‘तुइ जा, किनारइभने मुइ तुइलाइ बद्दुर-बद्दुसम्म आने जातिल्कोनाइ पाठाइनार आछु।’”
होल्किन बाज्लाइ रइला, मुक्ति दिनार खिरिस्टनिन दुख भोगिकइ मरइ पर्छि, र मर्लबान जिउँते हक्नाराइ मद्दे पइलो हकिके होइनिन आफ्ने जाति र आने जातिल्काइ जोतिकर घोसना गर्नारआछ।”
तर पर्भुन हननियालाइ बलल्ते, “तुइ जा, किनारइभने होलाइ मोर सेवा गरइलाइ छान्लाछु, र होइनिन आने जातिल्काइ, राजाल्काइ र इज्राएलिल्काइ मोर नाउँ पर्चार गर्नारआछ।