3 तब होल्किन उपबास बसिके र पार्थना गरिके ह्व दुइटाइ उप्रान आफ्ने हात धरिके होल्काइ पाठाइल्याक।
र होइ चोउरासि बर्स जत्ता हक्लि रइलि। होइनिन मन्दिर बइछाड्तेलि, उपबास बस्तेलि र परमेसोरलाइ पुकार्तिन र पर्सन्सा गर्तिन रात-दिन बिताइतेलि।
होल्किन इनिखे पार्थना गर्ला, “हे पर्भु, तुइनिन सेब्बाइ मान्छेल्को हिर्दयनाइ हक्ल कुरो जान्छस, ह्य दुइटाइ मद्दे तुइनिन जुन्टोलाइ चुन्लाछस ह्व हाइलाइ देखाउ,
होल्किन उपबास बसिके पार्थना र पर्भुलाइ आराधना गरिधर्ल बेलानाइ पबित्र आत्मान होल्काइ बल्-ल्याक, “बारनाबास र साउललाइ मुइनिन जुन्टो कामकर लागि बालाइलाछु होइ कामकर लागि अलग गरो।”
बारनाबास र साउललाइ पबित्र आत्मान पाठाइल्याक र होलत सिलुकियानाइ पुग्ला अनि उछ्यान जहाज चडिके साइपरस टापुनाइ जाइला।
जब पावल र बारनाबासिन सेब्बे मन्डलिनाइ एल्डरलत नियुक्त गर्ला, अनि उपबास बसिके पार्थना गर्तिन ह्व चेलाल्काइ आफिन बिस्वास गर्ल पर्भुकर जिम्मानाइ छाड्दिल्याक।
अनि उछ्यान होलत जहाजनाइ चडिके सिरियाकर एन्टिओखियानाइ फर्किला। हेइ एन्टिओखियाकराइ बिस्वासिल्किन पावल र बारनाबासलाइ परमेसोरकर अनुगरहनाइ सुम्पिकइ पाठाइलाइ रइला।
तर पावलिन चाइ सिलासलाइ छानल्ते, र दाजि-भाइकिन होल्काइ पर्भुकर अनुगरहनाइ सुम्पिदिल्याक। ह्व पछि होलत उछ्यान बिदा हकिके हिन्ला।
होल्किन छान्लाइ ह्व सातुटाकाइ पेरितको अगाडि आन्ला र पेरितकिन पार्थना गर्ला र होलत उप्रान आफ्ने हात धर्ला।
अनि हननिया जाइके यहुदाकर घरभित्र पस्ले र साउल उप्रान आफ्ने हात धर्तिन बाज्ले, “मोर भाइ साउल, तुइ इछि आइतिन बाटनाइ देख्ल पर्भु येसुन ने तुइनिन फेरि देखइ सक र पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक बाजिके मुइलाइ पाठाइल हो।”
तुइसिन हक्ल बरदानलाइ हेला जुनगर, ह्व बरदान एल्डरकिन आफ्ने हात तुइ उप्रान धर्तिन अगमबानिबान तुइनिन पाइल रइलइ।
कुनु उप्रान हात धरिके मन्डलिकर अगुवा छान्नार कामनाइ हतार जुनगर। आनेल्को पापनाइ सहभागि जुनहक। आफ्ने जिबनलाइ सदइ पबित्र धर।
होइहुदान मुइ तुइलाइ याद गराइछु, मुइनिन तुइउप्रान हात धर्तिन तुइनिन पाइल परमेसोरकर बरदानलाइ चालाइ धर।
धेराइ मान्छेल्को साछिनाइ मुइबान तुइनिन जे कुरो सुन्लाछस, ह्व कुरो आनेल्काइ सिकाइ सक्नाराइ बिस्वासिलो मान्छेल्काइ जिम्मा दिखन।