16 तब पावल ठडाइके हातिन इसारा गर्तिन बाजइ लाग्ले, “हे इज्राएलि दाजि-भाइ र परमेसोरकर डर मान्नाराइ हो, मुइनिन बाज्ल सुनो,
अनि जकरिया बाइर निस्किके आइतिन होल्कोसिन बाजइ ने बइसक्ले र उछि हक्लाइ मान्छेल्काइ हातिन इसारा गर्ले अनि होल्किन मन्दिर भित्र दर्सन देख्लसइ बाजिके था पाइला।
र होक्र डर मान्नाल्काइ पुस्तउ-पुस्तासम्म परमेसोरिन सदइ दया देखाइनारआछ।
तर अर्को अपराधिन होलाइ हाकार्तिन इत्तिके बलल्ते, “तुइलाइ परमेसोरकर डर बइलाग्यास? ह्व पुनि हाइ जिन्खाए दन्ड भोगिधर्लाछ।
ह्व परमेसोरकर बचन पालन गर्नार धर्मि मानुस रइल। ह्व र होक्र सेब्बाइ परिवारकिन परमेसोरकर डर मान्तेला। होइनिन खाँचोनाइ पर्लाल्काइ खुसि मनिन सायता गर्तेल र दिन्ने परमेसोरसिन पार्थना गर्तेल।
मान्छे जुनसुके जातकर हक्दिक, परमेसोरकर डर मान्नार र असल काम गर्नार मानुसलाइ ने परमेसोरिन सुइकार गर्छइ।
तर पत्रुसिन होल्काइ हातिन इसारा गर्तिन चुप लागो बल्-ल्याक, र पर्भुन आफिलाइ झ्यालखन्डबान किनिखे निस्काइले, ह्व कुरो होल्काइ बल्-ल्याक। ह्य कुरो याकुब र आने दाजि-भाइकाइ पुनि बल्देइ बाजिके पत्रुस उछ्यान अर्को ठउँ जाइहाल्ले।
“ए दाजि-भाइलत, चाहे अब्राहामकराइ सन्तान हक्दिखन, चाहे परमेसोरकर डर मान्नाराइ आने जाति हक्दिखन, ह्य मुक्तिकर सन्देस परमेसोरिन हाम्रे लागि पाठाइदिल हो।
तर पावल र बारनाबासिन अजइ आँट गरिके बाज्ला, “परमेसोरकर बचन सबभन्दा पइला तोराल्काइ ने सुनाइ आबस्यक रल्ति, तर तोराल्किन इन्कार गर्लो र आफिलाइ अजम्बरि जिबन पाइबान अयोग्य बानाइलो। होइहुदान अब हाइ आने जातिल्कोनाइ जाइछे।
उछि हक्लाइ यहुदिल्किन अलेक्जेन्डरलाइ अगाडि सार्ला र भिडकाइ केइ कुरो बलिके बुजाइदिखन बाजिके अलेक्जेन्डरलाइ होल्किन बल्ला। होइनिन हातिन इसारा गर्तिन यहुदिल्को बचाउकर लागि केइ बाज्नार कोसिस गर्ले।
तब पत्रुस एघार पेरितकोसिन ठडाइके बड्खो सोरिन भिडकाइ बल्-ल्याक, “यहुदिया र यरुसलेमनाइ बस्नाराइ सेब्बाइ मान्छेलत, इछि केति हक्ल हो ह्व कुरो मुइ तोराल्काइ बल्छु। अब मोर कुरो सुनो।
“हे इज्राएलकराइ मान्छे हो, ह्य कुरो सुनो, परमेसोरिन नासरतकर येसुमार्फत तोराल्को माजनाइ सक्तिसालि कामलत, अचम्मकर कामलत र चिन्नलत देखाइल तोराल्काइ था ने रोइस्या। ह्व कामबान परमेसोरिन नासरतकर येसुलाइ आफिन पाठाइल हो बाजिके पर्मानित गर्ले।
जब सेनापतिन पावललाइ अनुमति दिल्ते, तब सिढिनाइ ठडाइके पावलिन मान्छेल्काइ हातिन इसारा गर्ले। मान्छेलत सान्त हक्लपछि पावलिन हिब्रु भासानाइ बाजइ लाग्ले।
होल्किन पावलकर कुरो इछिसम्म मात्र सुन्ला, र होल्किन बड्खो सोरिन चिच्याइतिन इत्तिके बाज्ला, “इन्खा मानुसलाइ मारइनइ पर्छइ! अब ह्य मानुसलाइ जिउँते छाडइ बइहक।”
ह्य देखिके पत्रुसिन मान्छेल्काइ बल्-ल्याक, “हे इज्राएलकराइ मान्छे हो, तोरा ह्य कुरोनाइ किनारइ अचम्म मान्छो? तोराल्किन ह्य मानुसलाइ हाइनिन आफ्ने सक्ति र भक्तिन ने हिन्नार गराइल जिन्खाए हाइलाइ किनारइ ट्वाल्ल परिके हेर्छो?