6 हेरोदिन पत्रुसलाइ मान्छेल्को अगाडि आनइ आँट्ल अगिलो रात, पत्रुस दुइटाइ सिपाइको माजनाइ सुतिधर्ल रइल, र होलाइ दुइटो साङ्लान बान्ल रल्ति। अनि झ्यालखन्डकर ढोका अगाडि सिपाइकिन रुँगिधर्लाइ रइला।
इनिखे पत्रुसलाइ झ्यालखन्डनाइ धर्लाइ रइला, तर मन्डलिकराइ मान्छेल्किन होक्र लागि परमेसोरसिन लगातार पार्थना गरिधर्लाइ रइला।
सेनापतिन जाइके पावललाइ पक्रिल्ते र दुइटो साङ्लान बान्नार आग्या गर्ले। अनि उछि हक्लाइ मान्छेल्काइ सोद्ल्याक, “ह्य मानुस कुन हो? हेइनिन केति गल्ति गर्लाछ?”
होइहुदान तोराल्काइ भेट्टाइके ह्य कुरो गरइकर लागि मुइनिन बालाइल हो। किनारइभने हाइ इज्राएलिल्किन आसा धर्ल मुक्ति दिनार राजाकर लागि मुइ ह्य साङ्लान बाधिलाछु।”
“हाइनिन झ्यालखन्ड मजसिन साँचो लाइल र पालेलत ढोकानाइ ठडाइके रुँगिधर्लाइ भेट्टाइले, तर ढोका उघार्तिन हाइनिन भित्र कुनुल्काइ बइदेख्ले।”
पर्भुन ओनेसिफरसकर परिवारलाइ किर्पा गर्दिक, किनारइभने होइनिन मुइलाइ धेरे फेरा भेट्टाइके होउसला दिले, र मुइ झ्यालखन्डनाइ हक्तिन पुनि ह्व बइलाजाइले।