8 तर मुइनिन बाज्नाइ, ‘बया पर्भु, इन्खा असुद्द अथवा अपबित्र कुरो मुइ कइले पुनि खाइल बइने।’
येसुराइ कुनइ-कुनइ चेलाल्किन रिति अन्सार हात नधोइके खाइ धर्ल होल्किन देख्ला।
ह्व पछि मुइनिन इन्खा बाज्ल एउटो आवाज सुन्नाइ, ‘ए पत्रुस, उठ र हेल्काइ मारिकइ खा।’
स्वर्गबान फेरि मुइ इन्खा बल्ल आवाज सुन्नाइ, ‘परमेसोरिन सुद्द बानाइल थोकलाइ तुइ असुद्द जुनठान।’