6 मुइनिन मजसिन हेर्तिन उछिका धर्तिनाइ हक्लाइ घरपालुवा र बनकराइ जनाबरलत, घिस्रिनाराइ जन्तुलत र आकासकराइ चरिलत देख्नाइ।
येसुन फेरि होक्र आँखिनाइ हातिन छुइले। अनि होइनिन नियालिकइ हेर्तिन सेब्बे कुरो छर्लङ्ग देख्नार हक्ले।
अनि येसुन किताब बन्द गरिके सभाघरकर एउटो सेबकलाइ दिल्ते र बस्ले। सभाघरनाइ हक्लाइ सेब्बाल्किन येसुलाइ हेरिधर्लाइ रइला,
ह्व तन्नानाइ धर्तिनाइ हक्लाइ सेब्बे थरिकराइ चारखुट्टे जनाबरलत, घिस्रिनाराइ जिबजन्तु र आकासकराइ चरिलत रइला।
“मुइ योप्पा सहरनाइ पार्थना गरिधर्तिन ध्यान-मग्न हक्ल बेला मुइनिन एउटो इन्खा दर्सन देख्नाइ, स्वर्गबान एउटो बड्खो तन्नाजिन्खाए चार कुना बाँदिकइ झरिधर्ल देख्नाइ, र ह्व मुइ हक्लनाइ आल्ते।
ह्व पछि मुइनिन इन्खा बाज्ल एउटो आवाज सुन्नाइ, ‘ए पत्रुस, उठ र हेल्काइ मारिकइ खा।’
युहन्नान पत्रुससगिन होलाइ एकडिस लाइके हेर्ला र पत्रुसिन होलाइ बलल्ते, “हाइलाइ हेर!”