19 ह्व बेला पत्रुस आफिन देख्ल दर्सनकर बारेनाइ सोच्तिन गर्तिन पबित्र आत्मान पत्रुसलाइ बलल्ते, “सिमोन, हेठ्ठ तिन्टाइ मान्छेल्किन तुइलाइ हेर्तिन आछत।
तब पबित्र आत्मान फिलिपलाइ बलल्ते, “जा र ह्व रथकर साथ लाग।”
हाइ उछि बस्नाराइ बिस्वासिल्काइ भेट्टाइ जाइले र एक हप्तासम्म होल्कोसिन बस्ले। पबित्र आत्माबान होल्किन पावललाइ यरुसलेम बइजाइ बाजिके बिन्ति गर्ला।
होल्किन उपबास बसिके पार्थना र पर्भुलाइ आराधना गरिधर्ल बेलानाइ पबित्र आत्मान होल्काइ बल्-ल्याक, “बारनाबास र साउललाइ मुइनिन जुन्टो कामकर लागि बालाइलाछु होइ कामकर लागि अलग गरो।”
पबित्र आत्मान मुइलाइ ह्व मान्छेल्कोसिन नअनकनाइकइ जा बाजिके बल्ले। मुइसिन हक्लाइ ह्य छउटाइ बिस्वासि दाजि-भाइलत पुनि मोर साथ लाग्ला, र हाइ सेब्बाइ कर्नेलियसकर घरनाइ जाइले।
पबित्र आत्मान परस्ट इत्तिके बाज्लाछ, पछि आइनार समयनाइ कत्ता मान्छेलत साँचो बिस्वास छाडिके छलि आत्मा र भुत आत्माकर सिछ्यानाइ लाग्नारआछत।
एक दिन दिउँसो तिन बजे पार्थनाकर समयनाइ कर्नेलियसिन दर्सननाइ परमेसोरकर एउटो स्वर्गदुतलाइ इस्पस्ट रुपनाइ आफिदिस आइधर्ल देख्ले, र इत्तिके बाज्ल सुन्ले, “ए कर्नेलियस।”
र होल्किन बालाइतिन सोद्ला, “पत्रुस बाज्नार सिमोन इछि बस्लाछ?”
धेरइ बाद-बिबाद हक्लपछि पत्रुसिन ठडाइके बाज्ले, “दाजि-भाइलत, तोराल्काइ था ने रोइस्या, पइला ने परमेसोरिन मोर मुखबान आने जातिल्किन सुसमचारकर बचन सुन्दिखन र बिस्वास गर्दिखन बाजिके तोराल्को माजबान मुइलाइ छान्ल रइल।