16 तिन फेरासम्म इन्खा हकल्ते, र तुरुन्तइ ह्व तन्ना स्वर्गदिस उठाइ लाकाल्ते।
पत्रुसिन फेरि इन्खा आवाज सुन्ले, “परमेसोरिन सुद्द बानाइल थोकलाइ तुइ असुद्द जुनठान।”
जब पत्रुस आफिन देख्ल दर्सनकर अर्थ केति हुदो बाजिके अलमलनाइ पर्ल रइल, होइ बेला कर्नेलियसिन पाठाइलाइ मान्छेलत सिमोनकर घर पुगिके ढोका अगाडि ठडाइला।