20 पत्रुसिन बाज्ले, “भजनसङ्ग्रहकर किताबनाइ इन्खा लेख्लाछि, ‘होक्र बासस्थान खालि हक्दिक, उछिका कोइ पुनि बास जुनबस्दिखन।’ ह्य पुनि लेख्लाछि, ‘होक्र कामकर जिम्मा अर्केन ने लिदिक।’
दाउदिन आफि लेख्ल भजन किताबनाइ इत्तिके बाज्लाछ, ‘परमपर्भुन मोर पर्भुलाइ बलल्ते, “तुइ मोर दाइने हात पटि बस।
येसुन होल्काइ बल्-ल्याक, “मुइ तोराल्कोसिन हक्तिन बाज्ल कुरो हेइ ने हो, मोर बारेनाइ मोसान लेख्ल बेबस्थाकर किताबनाइ, अगमबक्ताकर किताबनाइ र भजनसङ्ग्रहकर किताबनाइ लेख्ल सेब्बे कुरोलत पुरा हकइ पर्छि बाजिके तोराल्काइ बल्ल रइनाइ।”
“दाजि-भाइ हो, धर्मसास्तरनाइ लेख्ल बचन पुरा हकइ पर्नार रल्ति, जुन बचन येसुलाइ पक्राइनारको अगुवा यहुदा इस्करियोतकर बारेनाइ दाउदकर मुखबान पइला ने पबित्र आत्मान बाज्ल रइल।
र होइनिन ह्य सेवा र पेरितकर काम गरइ सक्दिक, किनारइभने ह्य सेवाबान यहुदा भट्किकइ जाइले र आफ्ने निज ठउँनाइ मर्ले।”
परमेसोरिन होल्के सन्तानको लागि पुरा गर्लाछ। येसुलाइ मर्लबान जिउँते पारिके परमेसोरिन ह्य पर्तिग्या हाम्रे लागि पुरा गर्ल हो। ह्य कुरो भजनसङ्ग्रहकर किताबनाइ पुनि लेख्लाछि, ‘तुइ मोर बेटाक हो, आज मुइनिन तुइलाइ जन्माइलाछु।’