16 “दाजि-भाइ हो, धर्मसास्तरनाइ लेख्ल बचन पुरा हकइ पर्नार रल्ति, जुन बचन येसुलाइ पक्राइनारको अगुवा यहुदा इस्करियोतकर बारेनाइ दाउदकर मुखबान पइला ने पबित्र आत्मान बाज्ल रइल।
किनारइभने दाउद आफिन पबित्र आत्माबान बाज्लाछ, ‘परमपर्भुन मोर पर्भुलाइ बलल्ते, “तुइ मोर दाइने हात पटि बस। जब सम्म मुइ तोर सतुरकाइ तोर पइतला हेठ्ठान बइपारु।”’
येसुन ह्य कुरो बाज्तिन गर्तिन बारुटाइ चेलालत मद्दे एउटो यहुदा बल्ल चेला उछि आइले। होइसिन मुख्य पुजारिल्किन, धर्म-गुरुकिन र आने अगुवाल्किन पाठाइलाइ मान्छेल्को भिड लउरि र तरवार लिके उछि आइला।
येसुन ह्य कुरो बाज्तिन गर्तिन मान्छेल्को भिड उछि आइपुग्ला। बारुटाइ चेलालत मद्दे एउटो यहुदा बल्ल चेलान चाइ भिडको अगि-अगि आइके येसुलाइ मइँ खाइकर लागि येसुकर नजिक जाइले।
पत्रुसिन बाज्ले, “भजनसङ्ग्रहकर किताबनाइ इन्खा लेख्लाछि, ‘होक्र बासस्थान खालि हक्दिक, उछिका कोइ पुनि बास जुनबस्दिखन।’ ह्य पुनि लेख्लाछि, ‘होक्र कामकर जिम्मा अर्केन ने लिदिक।’
मोसान लेख्ल परमेसोरकर नियम र अगमबक्ताल्किन लेख्ल किताबबान पढ्लपछि सभाघरकराइ सासककिन पावल र बारनाबासलाइ बालाइके बल्-ल्याक, “ए भाइलत, तोराल्कोसिन मान्छेल्काइ साहस दिनार केइ बचन आछ भने बाजो।”
होइहुदान दाजि-भाइ हो, होइ येसुबान ने पापकर छेमा हक्छि बाजिके मुइ तोराल्काइ बल्छु।
होल्किन बाजिसक्लपछि याकुबिन ठडाइके बाज्ले, “दाजि-भाइलत, मोर कुरो सुनो।
धेरइ बाद-बिबाद हक्लपछि पत्रुसिन ठडाइके बाज्ले, “दाजि-भाइलत, तोराल्काइ था ने रोइस्या, पइला ने परमेसोरिन मोर मुखबान आने जातिल्किन सुसमचारकर बचन सुन्दिखन र बिस्वास गर्दिखन बाजिके तोराल्को माजबान मुइलाइ छान्ल रइल।
परमेसोरिन आफ्ने निस्चित योजना र ग्यानअन्सार येसुलाइ तोराल्को हातनाइ सुम्पिदिले र तोराल्किन होलाइ अधर्मि मान्छेल्को हातनाइ सुम्पिकइ कुरुसनाइ टागिकइ मारइ लाइलो।
ह्य कुरो सुनिके होल्को हिर्दय छिया-छिया हक्ल्याक, अनि होल्किन पत्रुस र आने पेरितकाइ सोद्ला, “दाजि-भाइ हो, अब हाइ केति गर्नार?”
“दाजि-भाइ तथा ब्वालत, तोराल्को अगाडि मुइनिन आफ्ने पछ्यनाइ बाजइपर्नार कुरो अब सुनो।”
पावलिन महासभानाइ हक्लाइ सेब्बाल्काइ मजसिन हेर्तिन बाज्ले, “दाजि-भाइ हो, आजकर दिनसम्म मुइनिन परमेसोरकर अगि सुद्द बिबेकिन जिबन बिताइ धर्लाछु।”
अनि पावलिन ह्व महासभानाइ सदुकि र फरिसिलत आछत बाजिके था पाइले र बड्खो सोरिन बाज्ले, “दाजि-भाइ हो, मुइ ता फरिसिकर बेटाक फरिसि ने हो, मुइनिन मर्ल मानुस फेरि जिउँते हक्छइ बाजिके आस गर्ल कारनिन इछि मोर मुद्दा चलिधर्लाछि।”
तिन दिनपछि पावलिन उछिराइ यहुदिल्को अगुवाल्काइ बालाइल्याक। होलत जम्मा हक्लपछि पावलिन बल्-ल्याक, “दाजि-भाइ हो, मुइनिन ता हाम्रो जाति र हाम्रो पुर्खादेखि चल्तिन आइल रितिथितिकर बिरुद्दनाइ केइ काम बइगर्तिन पुनि यहुदि दाजि-भाइकिन मुइलाइ यरुसलेमनाइ आठाइके रोमिल्को जिम्मानाइ सुम्पिदिला।
होलत आफि-आफिनाइ असहमत हक्ला, र बिदा हकिके जाइलाग्तिन पावलिन होल्काइ इनिखे बल्-ल्याक, “तोराल्को पुर्खाल्काइ यसइया अगमबक्ता मार्फत पबित्र आत्मान बल्ल बचन ठिके रल्ति,
इस्तिफनसिन बाज्ले, “मोर दाजि-भाइ र ब्वालत, मोर कुरो ध्यान दिके सुनो, हाम्रो पुर्खा अब्राहाम हाराननाइ जाइ भन्दा अगाडि मेसोपोटामियानाइ हक्तिन महिमाकर परमेसोर देखा पर्ले,