15 तुइनिन स्यान्खोसिन ने पबित्र धर्मसास्तरकर बचन जान्लाछस। हेइ बचनिन खिरिस्ट येसुनाइ गर्ल बिस्वासबान मुक्ति पाइकर लागि तुइलाइ बुद्दि दिस्यास।
किनारइभने ह्व परमपर्भुकर हेराइनाइ बड्खो मानुस हक्नारआछ। होइनिन अङ्गुरकर मद्य र आने कुनइ पुनि मात्नार चिज खाइनार बइने। ह्व आमेककर पेटनाइ हक्तिन ने पबित्र आत्मान भरिपुर्न हक्नारआछ।
येसु बाढ्तिन बलियो हक्ले। अनि बुद्दि र ग्यानिन भरितिन जाइले र परमेसोरकर आसिर्बाद ह्व उप्रान रल्ति।
अनि येसुन होल्काइ मोसान र सेब्बाइ अगमबक्ताल्किन लेख्ल धर्मसास्तरनाइ आफ्ने बारेनाइ लेख्ल कुरो बुझाइदिल्याक।
अनि होल्किन आफि-आफिनाइ बाज्ला, “ह्व हाइसिन बाटनाइ कुरो गर्तिन हिन्तिनखेर हाइलाइ धर्मसास्तरबान बइबुज्ल कुरो बल्तिनखेर हाम्रो मन आनन्दित हक्ल बइरल्ति र?”
ह्व पछि येसुन होल्काइ धर्मसास्तरनाइ लेख्ल कुरो बुज्नार सक्ति दिल्याक।
सेब्बाइ अगमबक्ताल्किन पुनि येसुकर बारेनाइ इनिखे बाज्लाछत, ‘येसुनाइ बिस्वास गर्नाराइ सेब्बाल्किन येसुकर नाउँनाइ पापबान छेमा पाइनार आछत।’”
इत्तिके येसुकर बारेनाइ धर्मसास्तरनाइ लेख्ल सेब्बे कुरो पुरा गर्ल पछि होल्किन येसुलाइ कुरुसबान झारिकइ चिहाननाइ धर्ला।
पावल डर्बि र लुस्त्रा सहरनाइ पुग्ले। उछिका तिमोथि नाउँ हक्ल एउटो चेला रइल। होक्रि आमेक पर्भुलाइ बिस्वास गर्नारि यहुदि बेटि रइलि र ब्वाक चाइ गिरिक रइल।
सदइठि पावल बिस्राम-दिन ह्व सभाघरनाइ पुनि जाइले। होइनिन तिन हप्तासम्म बिस्राम-दिननाइ धर्मसास्तरकर कुरो लिके होल्कोसिन बहस गर्ले।
पावलिन ह्य कुरो बाज्तिन गर्तिन फेस्तसिन बड्खो सोरिन साराइतिन बाज्ले, “ए पावल, तुइ बउलाइलइ, तोर धेरे ग्यानिन तुइलाइ बोउला बानाइल्यास।”
मुइ नआउन्जेलसम्म मान्छेल्काइ धर्मसास्तर पढिके सुनाइनार, उत्साह दिनार र सिकाइनार कामनाइ लागिधर।
मोर प्यारो बेटाक जिन्खाए तिमोथिलाइ मुइ पावलकर तर्फबान सेवाढोग। परमेसोरकर इछ्यान खिरिस्ट येसुनाइ हक्ल जिबनकर पर्तिग्या सुनाइलाइ मुइ पावल खिरिस्ट येसुकर पेरित हक्ल हो। परमेसोर ब्वा र खिरिस्ट येसु हाम्रो पर्भुबान तुइलाइ अनुगरह, किर्पा र सान्ति हक्दिक।
मुइ तोर साँचो बिस्वासलाइ सम्जिछु। ह्व बिस्वास पइला तोरि बुडेर लोइस र आमेर युनिसनाइ रल्ति। मुइ ढुक्क आछु, ह्व बिस्वास तुइनाइ पुनि आछि।