21 यदि कुनइ मानुसिन खराब कामलाइ छाडिके ह्वबान बद्दुर बस्छइ भने ह्व आदरकर कामनाइ चालाइनार भाडा जिन्खाए हक्नारआछ। र घरकर मालिककर लागि चोखो, असल र मन पर्नार भाडा हक्नारआछ।
तर पर्भुन हननियालाइ बलल्ते, “तुइ जा, किनारइभने होलाइ मोर सेवा गरइलाइ छान्लाछु, र होइनिन आने जातिल्काइ, राजाल्काइ र इज्राएलिल्काइ मोर नाउँ पर्चार गर्नारआछ।
तर तुइ परमेसोरकर जन हक्ल हुदान ह्य कुरोबान बद्दुर बस, धार्मिकतानाइ, परमेसोरकर डरनाइ, बिस्वासनाइ, मयानाइ, इस्थिरतानाइ र नम्र हक्नार कुरोनाइ आफ्ने मन लाउ।
परमेसोरलाइ आदर बइगर्नार बेर्थेकर कुरोलाइ त्याग, किनारइभने इन्खा कुरोन मान्छेल्काइ परमेसोरबान झन बद्दुर लाकाइछइ।
एउटो बड्खो घरनाइ सुन र चाँदिर मात्र भाडा बइहकि, उछिका काठ र माटिकर भाडा पुनि हक्छि। ह्व भाडालत मद्दे कोइ आदरकर कामनाइ चालाइछत भने कोइचाइ अनादरकर कामनाइ चालाइछत।
ताकि परमेसोरकर जन सेब्बे असल काम गरइ सक्नार हक्दिक बाजिके ने धर्मसास्तर दिल हो।
लुका मात्र मुइसिन आछ। मर्कुसलाइ हेरिकइ आफिसगिन लिके आबे, किनारइभने होइनिन मोर सेवाकाइनाइ धेरे सायता गर्नारआछ।
सासकको र सरकारि हाकिमको अधिननाइ बसइ, आग्याकारि हकइ र हरेक मजार काम गरइलाइ तयार हकइ बाजिके उछिराइ मान्छेल्काइ सम्जाखन।
हाम्राइ मान्छेल्किन एकदम खाँचोनाइ पर्लाल्काइ सयोग गरिके असल काम गरइ सिक्दिखन। अनि होलत काम लाग्नाराइ मान्छेलत हक्दिखन।
ह्य कुरो साँच्चि हो। परमेसोरनाइ बिस्वास गर्नाराइ सेब्बाल्किन होसियारिसाथ असल काम गरो बाजिके तुइनिन जोड दिल मुइ चाइछु। किनारइभने ह्य कुरो मान्छेल्को लागि मजार र फाइदा आछि।