18 पर्भुकर आगमननाइ पर्भुन होलाइ अनुगरह गर्दिक। एफिससनाइ हक्तिन होइनिन मुइलाइ धेरे कुरोनाइ सायता गर्ल तुइलाइ मजसिन था रोइस्यास।
अब परमेसोरिन हाम्रो पुर्खाल्कोसिन गर्ल पबित्र बाचा सम्जिकइ, हाइलाइ दया देखाइलाछ।
किनारइभने हाम्रो परमेसोर दयालु र मयालु आछ। होइ हुदान परमेसोरिन हाइलाइ छुट्कारा दिनार जोति स्वर्गबान पाठाइनारआछ।
हेरोद राजाकर भन्डारे खुजासकरि बोहेक योअन्ना रइलि। सँगिन सुसन्ना र आने धेराइ बेटिलत पुनि रइला, होल्किन येसु र येसुकर चेलाल्काइ आफ्ने धन-सम्पतिन सयोग गर्तेला।
होलत एफिसस सहरनाइ आइपुग्ला, अनि पावलिन पिरिस्किला र अकिलासलाइ उछिनइ छाड्ल्याक र आफिचाइ सभाघरनाइ पसिके यहुदिल्कोसिन बाद-बिबाद गरइ लाग्ले।
होल्कोसिन बिदा हक्तिन पावलिन बाज्ले, “यदि परमेसोरकर इछ्या हकल्ते भने मुइ फेरि तोराल्कोनाइ फर्किके आइनार आछु।” तब ह्व जहाज चडिके एफिससबान हिन्ले।
अपोल्लोस कोरिन्थनाइ हक्तिन पावल भित्रि इलाका हक्तिन एफिससनाइ आइले। होइनिन उछिका पर्भुलाइ बिस्वास गर्नाराइ केइ चेलाल्काइ भेट्टाइल्याक।
जब हाम्रो पर्भु येसु आइछइ, तब ह्व बेला होक्र अगाडि हाम्रो आसा, आनन्द र घमन्डकर मुकुट तोरा ने बया र?
मुइ माकेडोनिया जाइतिन तुइलाइ बिन्ति गर्ल जिन्खाए एफिससनाइ ने बस र गलत सिछ्या सिकाइनारकाइ कडा आग्या दिखन।
होइहुदान मुइ ह्य कुरोनाइ दुख भोग्लाछु। तर मुइ बइलाजाउ, किनारइभने मुइनिन कुनलाइ बिस्वास गर्लाछु, ह्व मुइलाइ था आछ। मुइनिन परमेसोरलाइ जुन्टो कुरोकर जिम्मा लाइलाछु, ह्व आफ्ने आइनार दिनसम्म सुरछित धर्नारआछ बाजिके मुइ ढुक्क आछु।
पर्भुन ओनेसिफरसकर परिवारलाइ किर्पा गर्दिक, किनारइभने होइनिन मुइलाइ धेरे फेरा भेट्टाइके होउसला दिले, र मुइ झ्यालखन्डनाइ हक्तिन पुनि ह्व बइलाजाइले।
बुरु ह्व रोमनाइ आइलेसात धुइधुइति हेरिकइ मुइलाइ भेट्टाइले।
तुखिकसलाइ चाइ मुइनिन एफिससनाइ पाठाइलाछु।
अब परमेसोरिन मोर लागि धार्मिकताकर मुकुट धर्दिलाछ, जुन ठिकसिन न्याय गर्नार पर्भुन ह्व दिन मुइलाइ दिनारआछ। मुइलाइ मात्र बया, तर ह्व आइछइ बाजिके अस्याइ धर्नाराइ सेब्बाल्काइ दिनारआछ।