1 अन्तिमनाइ दाजि-भाइ हो, हाम्रो लागि पार्थना गर्देउबे, ता कि पर्भुकर सुसमचार चारेपटि चाने फिजिदिक र तोराल्किन जिन्खाए सेब्बाल्किन आदर गर्दिखन।
भित्राइ पर्नार अन्नबालि धेरइ आछि, तर खेत्लालत थोराइ आछत। होइ हुदान बालिकर मालिकलाइ धेराइ खेत्लालत पाठाइदेउ बाजिके बिन्ति गरो।
तर परमेसोरकर बचन फइलिल्ते र बिस्वासिल्को सङ्ख्या पुनि बाढ्तिन जाल्ते।
इत्तिके पर्भुकर बचन सक्तिसालि हक्तिन र फइलितिन जाल्ते।
परमेसोरकर बचन फइलितिन जाल्ते र चेलाल्को सङ्ख्या यरुसलेमनाइ एकदम बाढ्तिन जाल्ते। धेराइ पुजारिल्किन पुनि येसुनाइ बिस्वास गर्ला।
किनारइभने हाइनिन तोराल्कोनाइ आन्ल सुसमचार सब्दनाइ मात्र बया, तर सक्तिनाइ, पबित्र आत्मानाइ र पुरा बिस्वाससाथ आइल हो। हाइ तोराल्कोसिन हक्तिन तोराल्को लागि हाइनिन किन्खा जिबन बिताइलाइ रइले, ह्व तोराल्काइ था रोइस्या।
किनारइभने पर्भुकर बचन तोरा मार्फत माकेडोनिया र अखइयानाइ मात्र बया, तर परमेसोरनाइ गर्ल तोराल्को बिस्वास सेब्बे ठउँनाइ फिजिलाछि, हेक्र बारेनाइ हाइनिन आने केइ बलइ आबस्यक बइने।
दाजि-भाइ हो, तोराल्कोसिन हाम्रो भेटघाट उन्नि खेरो बइजाल्ते बाजिके तोराल्काइ था ने रोइस्या।
हाइनिन तोराल्काइ परमेसोरकर बचन सुनाइतिन तोराल्किन ह्व बचननाइ मान्छेल्को बचन बया तर ह्व बास्तबनाइ परमेसोरकरे बचन हो बाजिके सुइकार गर्लो। ह्व बचनिन तोरा बिस्वासिल्को जिबननाइ काम गर्तिनआछि। होइहुदान हेक्र लागि हाइ परमेसोरलाइ सदइ धन्नेबाद दिछे।
अन्त्यनाइ दाजि-भाइ हो, पर्भु येसुनाइ हाइ तोराल्काइ बिन्ति गर्छे र अर्ति दिछे, कि तोराल्किन किनिखे जिबन बिताइनार र परमेसोरलाइ किनिखे खुसि बानाइनार बाजिके तोराल्किन हाइबान सिक्लो, र उन्खाए गर्तिन पुनि आछो होइनाइ तोरा अजइ बाढ्तिन जाओ।
सदइ पार्थना गरिधरो।
दाजि-भाइ हो, हाम्रो लागि पार्थना गरो।
हेइ सुसमचार पर्चार गर्ल हुदान मुइ दुख भोगि धर्लाछु, र अपराधि जिन्खाए साङ्लान बाँदिलाछु। तर परमेसोरकर बचन ता साङ्लान बइबाँदि।