1 दाजि-भाइ हो, हाम्रो पर्भु येसु खिरिस्टकर आगमनकर बारेनाइ र हाइ होलाइ भेट्टाइ एकसाथ जम्मा हक्नार बारेनाइ हाइ तोराल्काइ बिन्ति गर्छे कि,
अनि होइनिन स्वर्गदुतकाइ धर्ति र आकासकर चारेपटि पाठाइनारआछ र होल्किन परमेसोरिन छान्लाल्काइ जम्मा गराइनार आछत।”
जब हाम्रो पर्भु येसु आइछइ, तब ह्व बेला होक्र अगाडि हाम्रो आसा, आनन्द र घमन्डकर मुकुट तोरा ने बया र?
ता कि हाम्रो पर्भु येसु आफ्ने सेब्बाइ पबित्र जनकोसिन फेरि आइतिन होइनिन हाम्रो परमेसोर ब्वाकर अगाडि तोराल्को हिर्दय पबित्र र निर्दोस बानाइके इस्थिर गराइदिक।
अन्त्यनाइ दाजि-भाइ हो, पर्भु येसुनाइ हाइ तोराल्काइ बिन्ति गर्छे र अर्ति दिछे, कि तोराल्किन किनिखे जिबन बिताइनार र परमेसोरलाइ किनिखे खुसि बानाइनार बाजिके तोराल्किन हाइबान सिक्लो, र उन्खाए गर्तिन पुनि आछो होइनाइ तोरा अजइ बाढ्तिन जाओ।
दाजि-भाइ हो, तोराल्को लागि हाइनिन परमेसोरलाइ सदइ धन्नेबाद देइपर्छइ, र ह्य ठिक पुनि हो, किनारइभने तोराल्को बिस्वास पर्सस्त बाढिधर्लाछि र तोरा सेब्बाल्को मया पुनि एक-आपसनाइ बाढिधर्लाछि।
मर्लाइ र जिउँताइ सेब्बाल्को न्याय गरइ आइनार खिरिस्ट येसु र परमेसोरकर अगाडि, अनि होक्र आगमन र राज्यलाइ ध्याननाइ धरिके मुइ तुइलाइ ह्य आग्या दिछु,