20 तिमोथि, परमेसोरिन तुइलाइ जिम्मा दिल कुरोलाइ मजसिन हेरचाह गर। अनि तुइ परमेसोरलाइ निन्दा गर्नार मुर्ख कुरोबान र नचाइदो फटा कुरो, जुन्टोचाइ बिना कामकर ग्यान हो, ह्य कुरोबान बद्दुर बस।
पावल डर्बि र लुस्त्रा सहरनाइ पुग्ले। उछिका तिमोथि नाउँ हक्ल एउटो चेला रइल। होक्रि आमेक पर्भुलाइ बिस्वास गर्नारि यहुदि बेटि रइलि र ब्वाक चाइ गिरिक रइल।
इपिकिउरि र इस्तोइकि दार्सनिकलत मद्दे पुनि कत्ताल्किन पावलसिन बाद-बिबाद गर्ला। होल्किन बाज्ला, “ह्य बकबके केति बाज्छइ?” कत्ताल्किन चाइ “हेइनिन ता आने बिदेसि देउताकर पर्चार गर्ल जिन्खाए देख्छे” बाज्ला। किनारइभने पावलिन येसु र मर्लबान जिउँते हक्नार कुरोकर पर्चार गर्तेल।
एथेन्सकराइ सेब्बाइ मान्छेल्किन र उछि बस्नाराइ बिदेसिल्किन नउलो-नउलो कुरो गरिके र सुनिके मात्र समय बिताइतेला।
होइहुदान तोराल्को सेब्बे सतावट र तोराल्किन सइधर्ल दुखनाइ तोराल्को इस्थिरता र बिस्वासकर बारेनाइ हाइ परमेसोरकर आने मन्डलिकर माजनाइ गर्बसाथ बाजइ सक्छे।
होइहुदान दाजि-भाइ हो, दरो हकिके बसो र हाइनिन बल्ल वा पत्रबान लेख्ल जे सिछ्या तोराल्किन पाइलाछो होइलाइ ने मजसिन पालन गरिधरो।
ह्य सिछ्या सेब्बे आसिस दिनार परमेसोरकर महिमित सुसमचार अन्सार आछि र ह्य सुसमचार पर्चार गर्नार जिम्मा मुइलाइ दिलाछ।
र होलत पइलाकराइ मान्छेल्किन बानाइल दन्त्य कथालत र कइले बइटुङ्गिनार बङ्सावलिलाइ छाड्दिखन, किनारइभने इन्खा कुरोन बाद-बिबाद मात्र हक्छइ र परमेसोरनाइ बिस्वासकर जिबन बिताइनारकाइ केइ सायता बइगर।
तर कत्ता मान्छेलत ह्य कुरोलाइ छाडिके बेर्थेकर कुरोनाइ अलमलि धर्लाछत।
हाइलाइ ह्य कुरो पुनि था आछ, परमेसोरकर नियम धर्मातिल्को लागि बया। ह्य ता नियम पालन बइगर्नाराइ र अट्टेरिल्को लागि, परमेसोरलाइ बइमान्नाराइ र पापिल्को लागि, आमेक-ब्वाकलाइ मार्नाराइ र ज्यानमाराल्को लागि,
परमेसोरकर अपमान गर्नार र अर्थ बइहक्ल कथाबान बद्दुर बस, बुरु परमेसोरकर बचन अन्सार हिन्नार कोसिस गर।
तर तुइ परमेसोरकर जन हक्ल हुदान ह्य कुरोबान बद्दुर बस, धार्मिकतानाइ, परमेसोरकर डरनाइ, बिस्वासनाइ, मयानाइ, इस्थिरतानाइ र नम्र हक्नार कुरोनाइ आफ्ने मन लाउ।
मुइ तुइलाइ ह्य आग्या दिछु, हाम्रो पर्भु येसु खिरिस्ट नआउन्जेल ह्य आग्यालाइ मजसिन पालन गर, ताकि कुन्नुल्किन दोस लाइ जुनसक्दिखन।
होइहुदान मोर प्यारो बेटाक तिमोथि, खिरिस्ट येसुनाइ हक्ल अनुगरहनाइ बलियो हक।
परमेसोरलाइ आदर बइगर्नार बेर्थेकर कुरोलाइ त्याग, किनारइभने इन्खा कुरोन मान्छेल्काइ परमेसोरबान झन बद्दुर लाकाइछइ।
होल्किन यहुदिल्को दन्त्य कथा जुनसुन्दिखन र सत्यलाइ इन्कार गर्नाराइ मान्छेल्को आग्या जुनमान्दिखन।
मुइसिन एउटे बिस्वासनाइ हक्ल मोर साँचो बेटाक तितसलाइ ह्य चिठ्ठि लेख्तिनआछु। परमेसोर ब्वा र हाइलाइ मुक्ति दिनार खिरिस्ट येसुबान तुइलाइ अनुगरह र सान्ति हक्दिक।
आफिन पाइल साँचो सिछ्यानाइ इस्थिर हकइ पर्छइ, र होइनिन आनेल्काइ पुनि ह्व साँचो सिछ्याबान उत्साह देइ सक्दिक। ह्व सिछ्याकर बिरोद गर्नारकाइ पुनि गल्ति देखाइ सक्नार हकइपर्छइ।
तर मुर्ख कुरो, बङ्सावलिकर कुरो, परमेसोरकर नियम सम्बन्धि बाद-बिबाद र झगडाबान बद्दुर बस। किनारइभने ह्व काम बइलाग्नार र बेर्थेकर कुरो हो।