6 तर होइनिन मोज-मस्तिनाइ आफ्ने जिबन बिताइलि भने, ह्व जिउँते हक्तिन ता पुनि मर्ले सरि हो।
अनि मुइ आफिलाइ बल्नारआछु, तुइ किन्खा आसिसित आछस, तुइसिन धेरइ बर्सलाइ पुग्नार सम्पति आछि, सुखसिन खा, पि र मोज-मस्ति गर।’
केइ दिन पछि कान्छाइ बेटाकिन आफ्ने सेब्बे धन-सम्पति लिके बद्दुरकर देसनाइ जाइले। होइनिन उछि सेब्बे धन-सम्पति मोज-मस्ति गरिके उडाइले।
किनारइभने ह्य मोर बेटाक मर्ल रइल, फेरि जिउँते हक्लाछ, नाठ्ल रइल, अब भेट्टाइलाछु।’ अनि होलत खुसि हक्तिन भोज खाइ थाल्ला।
आज हाइ खुसि हकिके आनन्द मानाइ पर्छइ किनारइभने ह्य तोर भाएर मर्ल रइल, फेरि जिउँते हक्लाछ, नाठ्ल रइल, अब भेट्टाइलाछे।’”
येसुन बाज्ले, “एउटो धनि मानुस रइल। होइनिन दिन-दिने मङ्गो र मजार लुगा लाइतेल र दिन्ने स्वाद-स्वाद खाइके मोज-मस्ति गर्तेल।
यदि बया हो भने केति हेरइ जाइलाइ रइलो? केति मजार-मजार लुगा लाइल मानुसलाइ हेरइ? मजार-मजार लुगा लाइनाराइ र मोज-मस्ति गर्नाराइ मानुसलत ता राजदरबारनाइ बस्लाइ हक्छत।
किनारइभने होलत मद्दे कत्ता चाइ घर-घरनाइ जाइके पापिन भरिलाइ र धेरे थरिकर खराब इछ्यान भरिलाइ कमजोर बेटिकाइ आफ्ने अधिननाइ पार्छत।