17 मन्डलिकर मजसिन रेखदेख गर्नाराइ एल्डरलत दोबर आदरकर योग्य हक्छत। खास गरिके जुनिन परमेसोरकर बचन सिकाइनार र पर्चार गर्नार काम गर्लाइ हक्छत।
तोरा होइ घरनाइ बसो अनि होल्किन जे खाइ दिस्या, होइ खाओ किनारइभने काम गर्नारकिन जेला पाइ पर्छइ। घर-घरनाइ बास बस्तिन जुनहिनो।
पर्भुन बाज्ले, “बिस्वासि र बुद्दिमानि नोकर कुन हो? होइ हो, जुन्लाइ मालिकिन घरकर सेब्बे कामकर जिम्मा दिलपछि होइनिन आने नोकरकाइ ठिक-ठिक समयनाइ खाइनार कुरोकर बन्दोबस्त गर्दिस्याक।
इनिखे उठाइल पइसा होल्किन बारनाबास र साउलकर हातनाइ यहुदिया मन्डलिकराइ एल्डरकोनाइ पाठाइदिला।
मुइनिन तोराल्काइ सेब्बे कुरोबान उदारन दिके देखाइलाछु। इनिखे ने तोराल्किन पुनि सक्लसम्म काम गरिके खाँचोनाइ पर्लाल्काइ सायता गरइ पर्छइ। पर्भु येसुन बाज्ल कुरोलाइ सम्जो, ‘लेइ भन्दा देइ अजइ आसिस हो।’”
होल्किन धेरे तरिकान हाम्रो आदर गर्ला। जब हाइ जहाजनाइ चड्ले तब होल्किन हाइलाइ चाइनार जत्ता सामानलत जहाजनाइ हाल्दिला।
यदि कुनइ मानुसिन आफ्ने घर मजसिन चालाइ बइजान भने, होइनिन किनिखे परमेसोरकर मन्डलि हेरबिचार गरइ सक्छइ र?
होइहुदान हाइ दिलोज्यानिन काम र कोसिस गर्छे, किनारइभने हाइनिन जिउँते परमेसोरनाइ आसा धर्लाछे। ह्व सेब्बाइ मान्छेल्को, खास गरिके परमेसोरनाइ बिस्वास गर्नाल्को मुक्तिदाता हो।
तुइसिन हक्ल बरदानलाइ हेला जुनगर, ह्व बरदान एल्डरकिन आफ्ने हात तुइ उप्रान धर्तिन अगमबानिबान तुइनिन पाइल रइलइ।
आफ्ने बारेनाइ र आफिन दिल सिछ्याकर बारेनाइ होसियार हकइ। ह्य कामनाइ लागिधर्लइ भने तुइनिन आफिलाइ र तोर कुरो सुन्नारकाइ समेत बाचाइनारआछस।
यदि तुइनिन बिस्वासि दाजि-भाइकाइ ह्य सिछ्या सिकाइलइ भने तुइ हुर्किल असल सिछ्या र बिस्वासकर बचन पालन गर्तिन आइल खिरिस्ट येसुकर असल सेबक हक्नारआछस।
यदि कुन्नुल्किन एल्डरकर बिरुद्दनाइ केइ दोस लाइछइ भने, दुइ वा तिन्टाइ साछि नहकुन्जेलसम्म होल्किन लाइल दोस बइसुनइ।
जुन बिद्दुइको कोइ पुनि बइनेत, होल्काइ हेरचाह गर।
पसिना ब्वाइकइ काम गर्नार किसानिन ने फलकर पइलो भाग पाइपर्छि।
बचन पर्चार गर, हर समयनाइ बचन सुनाइ तयार हक, अर्ति दिखन, हप्काखन, उत्साह दिखन र धइरेसाथ सिछ्या सिकाखन।