9 दाजि-भाइ हो, तोराल्किन हाइनिन गर्ल काम र दुखलत देख्लाछो। तोरा कुनुल्काइ भार जुन्पर्दिक बाजिके रात-दिन काम गरिके हाइनिन तोराल्काइ परमेसोरकर सुसमचार पर्चार गर्ले।
उन्खाए परमेसोरलाइ रात-दिन पुकार्नाराइ आफ्ने मान्छेल्काइ परमेसोरिन न्याय बइगरक र? केति परमेसोरिन होल्काइ सायता गरइ ढिलो गर्छइ र?
र होइ चोउरासि बर्स जत्ता हक्लि रइलि। होइनिन मन्दिर बइछाड्तेलि, उपबास बस्तेलि र परमेसोरलाइ पुकार्तिन र पर्सन्सा गर्तिन रात-दिन बिताइतेलि।
र ह्व होल्कोसिन बसिके काम गर्ले, किनारइभने पावलकर पुनि होल्को जिन्खाए पाल बानाइनार काम रल्ति।
तर मुइ आफ्ने जिबनलाइ कुनइ मोलकर बइठानु। किनारइभने परमेसोरकर अनुगरहकर बारेनाइ सुसमचार सुनाइ र पर्भु येसुन मुइलाइ दिल काम पुरा गरइ सकु भन्ने मोर इछ्या आछ।
होइहुदान मुइनिन तोराल्काइ तिन बर्ससम्म रात-दिन आँसु ब्वाइतिन एक-एक गरिके सेब्बाल्काइ चेतावनि दिल कुरो सम्जिकइ होसियार हकिके बसो।
हाम्रो पर्भु येसु खिरिस्टनाइ तोराल्को बिस्वासकर काम, मयाकर काम र आसाकर धइरे सदइ हाम्रो परमेसोर ब्वाकर अगाडि सम्जिछे।
उछि आइ भन्दा अगाडि हाइनिन फिलिप्पिनाइ दुख भोग्ल र उछिराइ मान्छेल्किन हाइलाइ अपमान गर्ल कुरो तोराल्काइ था रोइस्या। तर हाइलाइ बिरोद गर्नाराइ धेराइ हक्तिन ता पुनि परमेसोरकर बारेनाइ तोराल्काइ सुसमचार सुनाइलाइ परमेसोरिन हाइलाइ आँट दिले।
खिरिस्टकर पेरित हक्ल हुदान हाइनिन तोरा उप्रान अधिकार चालाइ सक्नाले। ता पुनि हाइनिन मान्छेल्कोबान आदर बइहेर्ले, न ता तोराबान, न ता आने कोइबान।
तोराल्काइ फेरि भेट्टाइके बिस्वासनाइ अजइ दरो बानाइ सकउ बाजिके हाइ रात-दिन जोसिलो हकिके पार्थना गरिधर्लाछे।
ह्य सिछ्या सेब्बे आसिस दिनार परमेसोरकर महिमित सुसमचार अन्सार आछि र ह्य सुसमचार पर्चार गर्नार जिम्मा मुइलाइ दिलाछ।
होइहुदान हाइ दिलोज्यानिन काम र कोसिस गर्छे, किनारइभने हाइनिन जिउँते परमेसोरनाइ आसा धर्लाछे। ह्व सेब्बाइ मान्छेल्को, खास गरिके परमेसोरनाइ बिस्वास गर्नाल्को मुक्तिदाता हो।
तर जुन बिद्दुइकर कोइ बइने र अस्करे आछि, होइनिन आफ्ने भरोसा परमेसोरनाइ ने धर्लि हक्छइ। अनि होइनिन रात-दिन परमेसोरलाइ आफ्ने बिन्ति चाढाइ धर्छइ।
मुइ सदइ पार्थना गर्तिन तुइलाइ सम्जिकइ परमेसोरलाइ धन्नेबाद दिछिन, र मोर पुर्खाल्किन परमेसोरकर सेवा गर्लठि सुद्द बिबेकिन मुइ होक्र सेवा गर्छु।