2 धेनी लाम्साङ ङा धाम्पे थुक्ङीगी खाजुङ। धेनी नाम्खे श्यीङखामदु श्युक्ठी च्यीक दुक धेनी होदे श्युक्ठीगी खाला श्युक्कीन च्यीक दुक।
खोङबागी खुङक्याला सुवालाक, “देरे हीन्ना दावीदगी घाङगी झ्येरी सेम्ङीने, खोङबाला ‘चोवो’ ॱनेरी भो़वाले? दावीदगी ॱनेवालाक,
धा हीकी ॱनेना, लाबगी दो़न चोगो दे लाक। नाम्खे श्यीङखामदु ॱलानामेपे को़न्क्षोकगी श्युक्ठीगी ॱये स्योकला श्युकश्या, खोङबागो होरी चो क्षो़पो़न लाक।
धेनी चोवोगी ङीमागोला, ङा धाम्पे थुक्ङीगी वाङ होकला हो़तालाक। धेनी ङी ग्यापने दुङक्षेन क्षेगी के च्यीक च्योक्रे, केक क्षे च्यीक ङी घोरजुङ।
धेनी होदे भोमोगी़ मीरीक घीरीला च्याकगी भेक्योकगी वाङग्युर झ्यीये हीन्गीन, भीजा च्यीक केवालाक। धेनी मी़ भीजागो को़न्क्षोक धाङ खोङबागी श्युक्ठीगी दोङदु याला खेरपालाक।
धेनी ङा धाम्पे थुक्ङीगी खारी, होदे नाम्खे भाङछेनगी ङाला रीतोङ च्यीकला ठीया जेजुङ। धेनी ङी होदुरु गोवा धी़न धाङ राक्योक च्यु हो़गीन धाङ को़न्क्षोकला कुरवा धेप्कीन मीङक्याई खाङखा सेम्चेन ॱमाउ च्यीकगी खाला धेता, भोमो च्यीकला थोजुङ।
धेनी होदे ॱलोपो़न ङीस्यु चापश्यी धाङ सेम्चेन श्यीगी श्युक्ठीला श्युक्कीन, को़न्क्षोकगी डुङदु ली़ साला दाप्ती देरे ॱनेरी क्षाक्क्षो़पा पुवालाक, “आमेन। हालेलुयाह!”
धेनी ङी श्युक्ठी काउ क्षे च्यीक धाङ होदे खाला श्युक्कीनला थोजुङ। खोङबागी डुङने साश्यी धाङ ॱनाम डो़री लाजुङ धेनी होदे ॱङीउगी क्षीदु ॱनेसा माजोप्पालाक।
धेनी धाम्पे थुक्ङीगी थोक्ने, खोङबागी ङाला री क्षे थोवा च्यीकगी गाङला ठीया जेजुङ, धेनी खोङबागी ङाला धाम्पे ग्याजा येरुसालेम, को़न्क्षोकने नाम्खे श्यीङखामने भाप्कीनगो तो़न जेजुङ।
श्युक्ठीदु श्युवा जेगीनगी ङाला सुजुङ, “तो़दाङ, ङी दो़न घीरी साबा शी़हो़क।” धेनी खोङबागी दे सुजुङ, “दे लाबक्या ढीक घीझ्येरी ॱनाना दे लाबक्या ॱलो काथुक्वा धाङ धेन्पा दुक।”
धेनी सु ग्याली, होदेगोला ङाराङाः ग्यारी ङी यापगी श्युक्ठीला धेगीन च्योक्रे, होदेला ङी श्युक्ठीरु ङीमुला धेयेगी आङजा तेरयेहीन।
होदे ॱलोपो़न ङीस्यु चापश्यीगो श्युक्ठीरु श्युक्वा जेगीनगी, दोङदु क्षाक छाली धेनी धी़ तेन्दु ॱनेया जेगीनगोला, खुङक्या क्षाक्क्षो़पा पुली। धेनी खुङक्याई राङ-राङगी चो़पेनक्या श्युक्ठी दोङदु श्याक्ती देरे ॱलु पुली,
धेनी होदे श्युक्ठी नाङने ॱलोक्मारगी, हो़क्या धाङ धीरडा धाङ डुककेगी डाक्या थो़न्दी होवालाक। धेनी होदे श्युक्ठीगी दोङदु मेगी क्युङ धी़न भारती धे हो़तालाक। होदेक्या नी, को़न्क्षोकगी थुक्ङी धी़न लाक।
धेनी होदे सेम्चेनक्याई श्युक्ठीरु श्युक्वा जेगीन धाङ धी़ तेन्दु ॱनेया जेगीन, खोङबाला शीजे धाङ कुरती धाङ थुक्जे पुली घाङला,
धेनी श्युक्ठीरु श्युक्कीनगी क्षाक ॱयेला, छोक ॱङीगाराला ढीक्टा धाङ थेचे धी़न ग्यापक्या स्योक्टीगो, ङी थोजुङ।
धेनी नाम्खे श्यीङखाम धाङ साश्यी धाङ साश्यी होकला हो़गीनक्या धाङ ग्याछो धाङ होदे नाङला हो़गीन सेम्चेन घीरीगी, देरे ॱनागीनगो ङी घोरजुङ, “श्युक्ठीरु श्युक्कीन धाङ लुक्टुला, तो़पा धाङ कुरती धाङ शीजे धाङ वाङ, ग्युने ग्युन्दु हुङास्योक।”
खुङक्याई रीक्या धाङ डाकक्याला देरे ॱनेवालाक, “हीकी खाला ल्हीम धेनी श्युक्ठीरु श्युक्कीनगी, श्याल धाङ लुक्टुगी थुक्ठो़ने, हेक्याला भेरोझ्यी।