19 ปรเมะ เญือะ อาึ อื อาวต โตว นึง ย่วง. โฮว ก ซไง อื.
เอีญ, เอีญ ดิ อิ, ยุฮ ดิ กัมกุยฮ แตะ, เปลีฮ ดิ รพาวม ฮรัก แตะ ละ ปุ แตะ ฮอยจ ละ ปวยฮ พริ.
โรวก มาื ไม่ แตะ ติ กปาว แตะ เอิน. ซ เอีญ แม เมาะ ดู เคิ เซ,” อัฮ เซ ละ อื.
“โม เปะ เอีจ ตอก เปอะ ปรโปวน เญือะ ปุย ป ญอม เลนจุ ไม่ ปรเมะ โอ แตะ ยุง ป มัฮ อื, ตัง อาวต แตะ ไม่ ปรเมะ เญือะ โกะ แตะ ไอฮ โฮ.
เญือม เอีจ โฮลฮ อื งวยฮ ซเงะ แตะ ปุปิ ละ กุม รปึม เซ.
ไมจ เปอะ เกือฮ ติ แตะ ยุง แจง แน โอเอีฮ ไล เฮี. ป มัฮ กุม เญือะ อา, มัฮ ยุง อื เญือม ซ ฮอยจ คะมุย ละ แตะ, ตึน ซ เปลียง ละ ซ มอง แตะ เญือะ แตะ เซ, เดอึม ปุย โอ ซ ปุน เลียก ซะเต อื.
ดัฮ กวนไจ เซ มัฮ ปุย ฆอก รพาวม โฮ, ไม่ อัฮ อื เฮี, ‘ปอเลียง อาึ ตึน ซ เลี่ญ ลั่ง ซ เอีญ อื,’ ดัฮ อัฮ เซ โตะ รพาวม แตะ,
ไมจ เปอะ เกือฮ ติ แตะ ยุง ไล เฮี, ดัฮ กุม เญือะ ยุง เวลา ซ ฮอยจ คะมุย โฮ, ตึน โอ ซ เกือฮ คะมุย ไก ตอก เกียฮ เลียก ซะ เต เญือะ แตะ.