18 ไก แม ปาวน เจือ ป เงอึต ลัมเลือ อาึ นึง, ไม่ โอ เยอะ คาวไจ เฟือฮ เอิน.
ปะ เอีจ ไฮมญ เปอะ อาึ ตอก เฮี, ‘ปะ เมอยุ ซองไซ เปอะ นึง แพนกัน ยุฮ อาึ อื?’ อัฮ เปอะ เซ เนิ นึง มัฮ อาึ ปุย งาว ปุย ไงญ. เอีจ ปุก เนอึม ตอก ไฮมญ เปอะ เซ. อาึ เอีจ อัฮ โอเอีฮ เตือง โอ อื คาวไจ แตะ. อาึ เอีจ โคะ อู เยอะ ไลลวง ป ระ ลอน ไล โฮฮ ฮา ป ยุง โกะ แตะ.
ไลลวง ตอก ยุง เปอะ อาึ เซ มัฮ เนอึม ป เงอึต อาึ นึง. มัฮ เนอึม ป ฮลาวง, โฮฮ ฮา เกียฮ คาว อื คิง เงอะ.
ปุย ดัฮ พลิฮ บึน เปือะ แตะ ไม่ เพียก แฮม อื มะ แตะ, ซ โฮลฮ รงั่ก กัว ซลอง ไง่ อื, ไม่ ซ โฮลฮ โรฮ เรียง กุก โตะ อื ฆาื อื นึง เพระด่าวก.
มัฮ ไล อาวต กลัง ลอง นึง กังฮาว, ไล โฮว ซโอยญ ราว ซโมะ, ไล ตอก เกียฮ โฮว โล่ง ราว ปลัฮ รอาวม, ไม่ ไล ยุฮ กวนเบลีย ไม่ ปเครีฮ.