13 เอีจ ไก ง่อน โม ป วุฮ ติ แตะ ระ จอง ติ แตะ ฮลาวง เงอ. โม เซ ซย่วก เอิน ไง่ แตะ แลน เอิน ก ฮลาวง อื โน่ง.
ดัฮ ไก ป บระ บรุ เพือ ปุ ย่วง แตะ ละ ซ เกือฮ อื ไลจ เจอ อาึ ซ ยุฮ โรฮ ไลจ ไม่ ปุย เซ. โม ป อวต ลอน ติ แตะ ไม่ ป เกียฮ ฮุน อาึ ซ ญอม โตว เกือฮ อาวต ไม่ แตะ.
โอ พะจาว, รพาวม อาึ อื โพรยฮ โตว ติ แตะ. ไง่ เยอะ ปุ โรฮ เกียฮ ฮุน โรฮ. อาึ เกือฮ โตว ติ แตะ ซาวป ง่อต โอเอีฮ ป ระ ป ฮลาวง, ไม่ โฮฮ เกิน อื ฮา โกะ แตะ.
ป โบว รพาวม ปุย ฆอก ปุย เบร มัฮ รพาวม เกียฮ ฮุน ไม่ รพาวม อวต ติ แตะ. โอเอีฮ เซ เอีจ มัฮ ตื มั่ป.
มัฮ ป เกียฮ ฮุน ไง่ ติ. มัฮ ดัก ป อัฮ ป โอ เนอึม ติ. ไม่ เตะ ป มอก ปุย เตือง โอ อื ไก พิต.
ซ ไก ติ ซเงะ เญือม ซ ยุฮ พะจาว ไลจ ไม่ กัน อวต ปุย ติ แตะ. เญือม เซ โม ป วุฮ ติ แตะ ระ จอง ติ แตะ ฮลาวง, พะจาว ซ เกือฮ อื แปน ปุย ตุเตียม เตือง โอยจ อื. ไน ซเงะ เซ มัฮ พะจาว ติ โตน โน่ง ป ไมจ ปุย อวต ลื เยอ.
พะจาว อัฮ เฮี, “ง่อต แลน เมอะ, โม ปรโปวน นึง เวียง ซีโยน เซ เกียฮ ฮุน ลัมเลือ เอิน. ซนาว ปุ โฮว โงก แตะ ไม่ เปลีฮ อื ซลิต เครียง แตะ นึง ไง่ แตะ. กอยฮ ซแวว รเดือง แตะ ปอ ลอยฮ เอิน พรวยญ นึง เงียก ชวง แตะ.
ปุย ซ โซะกิจ ปิญไง่ ฆาื อื เตือง ป ระ ป แตวะ. ปุย เกียฮ ฮุน นึง อื ซ โฮลฮ แปน ปุย ตุ ปุย เตียม.
เญือม ฮอยจ โม ป ยุฮ ยุม ไม่ เปอะ เซ อัม ซ อัฮ ลั่ง เปอะ ติ แตะ มัฮ พะจาว? ละ แลน โม ป ยุฮ ยุม ไม่ เปอะ เซ ปะ ซ ตอก เยือ เปอะ ปุย ทัมมด่า. มัฮ เปอะ โตว พะจาว.
“รซอม เซ มัฮ ตอก เฮี, ‘โตะ กไน รพาวม ปุย เกียฮ ฮุน มัฮ ป โอ ซโฆรฮ, โม ป เอีจ แปน ปุย ซืไซ ปังเมอ ซ โฮลฮ จีวิต เบือ รพาวม เจือ แตะ,’ อัฮ เซ พะจาว.