16 ป ซาวป ไกป นิป ปุย ตุก ปุย ญัก ละ ซ เกือฮ อื คาวคอง ยุฮ โกะ แตะ โฮวน ปุๆ, ไม่ ซาวป อื เกือฮ โอเอีฮ ละ โม ป เอีจ กอย, โกะ อื ซ ฮอยจ ละ แควะ คัต แตะ ฆาื อื.
พะจาว อัฮ อื ฆาื อื ตอก เฮี, “อาึ ซ โกฮ ละ ปเลี่ย เฮี เอิน, โม ป ตุก ป ญัก ป รักเริ นึง โคมเฮง ปุย แตะ เซ, อาึ ซ เรอึม เมอะ. อาึ ซ เกือฮ โฮลฮ อาวต นา ก ชุมเย่น เฮน ฮลอง อื, เอีจ มัฮ นา ก รไม่จ อื โฮว อาวต นึง เซ,” อัฮ เซ.
ป โคมเฮง ปุย ตุก เกอ เอีจ มัฮ พามัต ดู่แควน อื พะจาว ป ซัง อื เกิต เซ. ป เลียก พาวม นึง ป เม่ะมั่ก เกอ ปังเมอ เอีจ มัฮ นัปทื อื พะจาว.
ปุย ซเออึป เปอ, ซไจ เอิน ซาวป คาวคอง ละ โกะ แตะ, โจน โอ แตะ ยุง ซดิ ซ ฮอยจ กัน ไลจ กัน โลม ละ แตะ เซ.
พูนัม บั่นเมือง ป โคมเฮง ปุย ตุก ปุย ญัก เกอ, มัฮ ตอก อื เฮละ โทก เฮละ โซ ป ยุฮ ไลจ ไม่ ป ซมา ลโลวง ปุย โฮ.
เญือม ยุ เปอะ โคมเฮง จาวไน โม ป ตุก ป ญัก ไม่ ยุ เปอะ โอ อื ยุฮ กัน ซื กัน ไซ ละ ฆาื โอ อื ไก นา, ปุ เงอึต ฆาื. จาวไน เซ ซ ไก ลั่ง ป ระ ฮา โกะ อื, ละ ซ มอง อื แลน กัน ยุฮ อื, ละ ซ ไก ป โฮลฮ โกะ แตะ นึง อื. ป ระ ฮา โม เซ ไก โรฮ ลั่ง ป มอง แลน ตอก เซ โรฮ.
เดือะ อัฮ เฮี ละ อัปราฮัม ฆาื อื, ‘อัปราฮัม เปือะ เอะ, ปัว ปะ เลียก พาวม นึง แตะ. ปัว เปอะ เกือฮ ลาซะโร ฮอยจ นา เฮี. เกือฮ ชึต ด่อยฮ แตะ โตะ รอาวม เกือฮ เจีจ ดัก อาึ นึง อื เกือฮ ฮลอง เญี่ยะ. โซะ ลอน เอิน ป อาวม อาึ โตะ งอ เฮี,’ อัฮ เซ ละ อัปราฮัม.
พะจาว ดัฮ รเตีฮ โอเอีฮ, ซ เลียก พาวม โตว นึง ป โอ เลียก พาวม นึง ปุย. ป เลียก พาวม นึง ปุย แจง โอ อื ซ ฮลัต เญือม รเตีฮ พะจาว ปุย เยอ.