17 “ป ยุฮ ยุม ไม่ ปุย ซ ลอก โรฮ ตุต แตะ ฮอยจ ละ ยุม โกะ แตะ โรฮ.
ด่าวิต อัฮ เฮี, “อาึ เอีจ ยุฮ เนอึม ป พิต ละ พะจาว. เอีจ ระ เนอึม มั่ป ยุฮ ฮุ,” อัฮ เซ. นาทัน อัฮ เฮี, “พะจาว เอีจ ยวก มั่ป กัฮ ตุต ยุฮ เปอะ. ซ ยุม เปอะ โตว ฆาื อื.
โม เซ เยอ โฮมวต เนอึม อาทาลิยา เซ. โฮว ไม่ อื นึง คระ เลียก บรอง ฮอยจ ละ เญือะ ยุฮ กซัต เซ. ยุฮ ยุม ไม่ อื นา เซ.
“ปุ ยุฮ ยุม ไม่ ปุย.
ป ยุฮ ไลจ ไม่ ซัตซิง ยุฮ ปุย เยอ, ไมจ อื โรก ตัวแตน อื ละ อื. ป ยุฮ ยุม ไม่ ปุย, เกือฮ โรฮ ปุย ยุฮ ยุม ไม่ โกะ อื โรฮ.
“ปัง มัฮ ตอก ออฮ ตอก เอีฮ ญุ่ก, เมาะ ป โกว ไร, ป โกว ซโมะ, ป โกว โคะ ละ ยุฮ แตะ ยุม ไม่ ปุย, เอีจ มัฮ ป โฆง ยุฮ ยุม ไม่ ปุย. ปุย เซ ไมจ อื ลอก ตุต ฮอยจ ละ ยุม แตะ.
“โม ป บระ ยุฮ ยุม ไม่ ปุ ย่วง แตะ, ซ ลอก ป โอยจ นึง โซะ แตะ ฆาื อื.” เญือม เซ ปุย เตือง โอยจ อื ไมจ อื บรุก อัฮ ตอก เฮี, “อาเมน.”