23 เวียง บ่าบี่โลน มัฮ ตอก คอน โกว อาึ ละ ตุฮ แตะ เมือง ปุย เลี่ป เตะ เกือฮ บลวย. ปเลี่ย เฮี คอน เซ เอีจ ม่ะ ไอฮ ปอ บลวย เอิน อื. ปุย เมือง ไฮญ เอีจ เงอึต โอยจ นึง โอเอีฮ ป เกิต ละ เวียง บ่าบี่โลน เซ.
ซ เยือม โม เปะ ไม่ รซอม โฆว แตะ ตอก เฮี, “เออ, เวียง พรุ มอยฮ, เอีจ ไลจ เอีจ โลม. ปัง โฮวน ซปาว ยุฮ, เอีจ ไฆร ฮา ทะเล. อัมนัต ไพรม เปอะ ตัตเตียง ปลัฮ รอาวม. แปน ควน ฮลัต เตีจ โม ป อาวต นึง โบ่ก.
ซ อัฮ เฮี, “ ‘โซะ ไซญ เนอึม. เวียง ระ เซ ไพรม อื เอีจ โฮลฮ จาวป ฟุต เครอึง พา ลินิน แนน ไมจ ไม่ เครอึง ซี ซูวัน ไม่ เครอึง ซครัก ลอง ไม่ แง่ฮ ฆัว อื ติ แตะ นึง เครอึง ไคร เครอึง มาื ไม่ แกว ระ งวยฮ ไม่ แกว ตอม ฮอย โอเอีฮ.