17 มาโนอา ไฮมญ แม อื นึง อื. อัฮ เฮี, “ปุย มอยฮ เปอะ? เอะ ฆวต ยุง เงอะ. เฆียง เฮี ดัฮ เอีจ เกิต เนอึม ตอก อัฮ เปอะ ซ เกิต เซ, เอะ ซ เกียฮ เปลีฮ กัม นัปทื แตะ ปะ ฆาื อื,” อัฮ เซ.
ยาโคป อัฮ เฮี ละ ปุย เซ, “ปัว ปะ รโฮงะ มอยฮ เปอะ เนิ,” อัฮ เซ. ปุย เซ โลยฮ อื, “เมอยุ ไฮมญ เปอะ มอยฮ อาึ อื?” อัฮ เซ ละ อื. เญือม เซ ปุย เซ ปิฮ มุ่น ละ ยาโคป.
ฟวยจ เซ ยาโคป อัฮ เฮี โตะ รพาวม แตะ, “อาึ เอีจ โฮลฮ ยุ นา พะจาว, ไอม โรฮ ลั่ง เงอะ เยือก เมอ,” อัฮ เซ. อัฮ เปนีเอน ไม่ นาตี อาวต อื เซ.
เตปด่า ยุฮ พะจาว เซ โลยฮ อื, “เมอยุ ไฮมญ เปอะ มอยฮ อาึ อื? มอยฮ อาึ เฮี มัฮ ป ซัมคัน ปอ เงอึต ปุย นึง,” อัฮ เซ.