4 ปัว เกือฮ กุนมุ่น ป เกือฮ พะจาว ละ อัปราฮัม เซ อาวต ไม่ ปะ ฮอยจ ละ จัตเจือ เปอะ, เดอึม เปอะ ซ โฮลฮ กุม ปลัฮเตะ อาวต เปอะ เฮี, นึง มัฮ อื เมือง ป ซันญา พะจาว อาึง ละ อัปราฮัม,” อัฮ เซ ละ ยาโคป.
เญือม เซ มัฮ โม คะนาอัน ป อาวต นึง เมือง เซ. พะจาว เปลีฮ ติ แตะ ละ อัปรัม. อัฮ เฮี ละ อื, “มัฮ เมือง เฮี ป ซ เกือฮ อาึ ละ จัตเจือ เปอะ,” อัฮ เซ ละ อื. เญือม เซ อัปรัม รชุก ซโมะ ยุฮ คัน ละ ซ ทไว แตะ โอเอีฮ ละ พะเยโฮวา ป เปลีฮ ติ แตะ ละ อื เซ.
อัปรัม อัฮ เฮี, “โอ พะจาว เยโฮวา, อาึ ซ ยุง ตอก เมอ ซ มัฮ เนอึม อื คอง อาึ อื?” อัฮ เซ ละ อื.
เญือม เซ ยิซฮัก รกุฮ เอิน เตือง โม่ว แตะ. อัฮ เฮี, “ดัฮ มัฮ ตอก เซ มัฮ ปุย ป ปุน โกะพริ ป โกยฮ ตาว อื ละ อาึ เนาะ ออ? อาึ เอีจ ฟวยจ โซม ปอน เนอะ กา ฮอยจ ปะ. เอีจ ฟวยจ โรฮ ปิฮ มุ่น ละ ปุย เซ. มุ่น ปิฮ อาึ เซ เญือะ เกียฮ เปียน โตว. ซ ฮอยจ เนอึม ละ อื ตอก เซ,” อัฮ เซ ยิซฮัก เกอ.
ยาโคป อาวต แนฮ นึง เมือง คะนาอัน, ป มัฮ เมือง อาวต เปือะ แตะ เซ.
โอ พะจาว, โม เอะ เฮี มัฮ โรฮ ตอก ปุย ตังเมือง ละ แลน ปะ อื. มัฮ โรฮ ตอก ป อาวต จุบั่น ตอก เอีจ อาวต โม จัตเจือ เยอะ ไพรม อื โรฮ. จีวิต ปุย นึง ปลัฮเตะ เฮี มัฮ เยือ ตอก ปุ โรม โฮ. มัฮ โตว ป ลั่ง ป เลี่ญ.
โอ พะจาว, ปัว ปะ ดาวง ฮยวก แตะ ง่อต รซอม ปัว อาึ นึง เปอะ. ปัว เปอะ ฮอยจ เรอึม อาึ เญือม ฮมอง เปอะ เยือม เมอะ. อาึ อาวต นึง ปลัฮเตะ ยุฮ ปะ ละ แตะ ตอก อาวต แคก เลือ, ตอก ปุย ตัง เมือง, ตอก โรฮ อาวต โม จัตเจือ ไพรม เมอะ โฮ.
ปัว เปอะ เกือฮ มอยฮ กซัต เซ ไก ลอป โอ เญาะ ไก ลอยจ. เกือฮ มอยฮ อื เซ พรุ เฮือ ลอป ตอก รัง ซเงะ โฮ. ปุย โครยญ เมือง ซ โฮลฮ รัป ป ไมจ เบือ กซัต เซ. ปุย ปลัฮเตะ เตือง โอยจ อื ซ อัฮ กซัต เซ มัฮ ปุย โฮลฮ รัป กุนมุ่น เน่อึม นึง พะจาว.
โนก ฮา เซ อาึ เอีจ เกือฮ ลปุง ซันญา ยุฮ แตะ ละ. อาึ เอีจ ซันญา อาึง ซ เกือฮ แตะ เมือง คะนาอัน ละ อื แปน คอง อื. ญันได่ เญือม อาวต ลั่ง อื เมือง เซ โฆะ โอ มัฮ ตอก อื ปุย โอ ไก เญือะ อาวต คราว โซม โฮ.
เอีจ มัฮ เบือ พะเยซูคริต เซ ป โฮลฮ ปุย ตังเมือง ป ไมจ ป ญุ่ก เบือ อื, ตัม ลปุง ซันญา พะจาว อาึง ละ อัปราฮัม, เดอึม เอะ ซ โฮลฮ รัป ลปุ พะจาว เบือ รพาวม เจือ แตะ, ตัม ป ซันญา พะจาว อาึง ละ เอะ.
พะจาว เอีจ รโฮงะ อาึง อื นึง พะทัม ไลลวง ซ เกือฮ แตะ ปุย ตังเมือง ซืไซ ละ แตะ เบือ รพาวม เจือ อื. พะจาว เอีจ รโฮงะ อาึง ไลลวง กัน ระ ไล ยุฮ แตะ ละ อัปราฮัม กา เติง เวลา ยุฮ แตะ ละ ปุย ตัง เมือง. มัฮ อัฮ อื ตอก เฮี, “พะจาว ซ เกือฮ ปุย ปลัฮเตะ โฮลฮ ป ไมจ ป ญุ่ก เบือ ปะ โครยญ เมือง ปุย,” อัฮ เซ พะทัม.
ไมจ เอะ ญันดี่ ไม่ พะจาว ป มัฮ เปือะ พะโองจาว ป มัฮ พะเยซูคริต ทื เอะ เซ. เอีจ เกือฮ เอะ โฮลฮ กุนมุ่น นึง โพต อื ป ไมจ ป ญุ่ก ป เกว ไม่ รพาวม รโม่ยฮ ละ เอะ โครยญ เจือ, เบือ รโจะ ดิ เอะ รพาวม แตะ ไม่ พะเยซูคริต. ป โฮลฮ เอะ เซ เอีจ มัฮ เอิน โอเอีฮ ป ไก นึง เมือง มะลอง.