18 “ปเลี่ย เฮี เวียง เซ เอีจ ไลจ โลม เนอึม, ลเลอึม ลังเตะ. ซเงะ เซ โม เกาะ รกุฮ รเตียง ตื. ปุย อาวต เฆียง รอง, ฆราึง โซะ ฆราึง ไซญ, เญือม ฮมอง อื ไล โม เปะ ป ไฆร โญตซัก.”
โม ปะเทต ป อาวต นึง เฆียง ปลัฮ รอาวม, เญือม เอีจ ยุ ฮมอง อื โอเอีฮ ไล เซ เยอ, ฮลัต เตีจ เอิน ฆาื อื. โม ป อาวต ลอยจ เตะ เตือ มะลอง รกุฮ รเตียง โรฮ ฆาื อื. ปุย โม เซ ลอต เอิน โรฮ บะ ปุ แตะ ฮอยจ รโจะ ดิ.
เญือม ซ ลเลอึม เมือง เอโด่ม เซ ซ ระ เซียง ปอ ดุงเดียง เตะ เอิน. เซียง รัก ครวก ปุย นึง อื ซ ฮมอง ปุย ฮอยจ ละ ปลัฮ รอาวม ซครัก เอิน.
เญือม ไลจโลม เมือง บ่าบี่โลน เซ ซ โอก เซียง ระ ซนัน ปอ ดุงเดียง เอิน ปลัฮเตะ ฆาื อื เลี่ป อื. เซียง รัก ครวก ปุย นึง อื ซ ฮมอง เอิน ปุย ฮอยจ โฮวน ปะเทต เอิน,” อัฮ เซ.
พะจาว เยโฮวา อัฮ โรฮ เฮี ละ เวียง ไทระ, “เญือม เป ปุย เปอะ ไม่ เญือม ฮมอง อื เซียง รัก ครวก โม ป โฮลฮ ปุย มอก กไน เปอะ เซ, โม ป อาวต นึง โบ่ก ซ รกุฮ เอิน ฆาื อื นึง ฮลัต แตะ.
“โม ป อาวต นึง เฆียง รอง ทะเล เอีจ ฆราึง ตื นึง ป เกิต ละ ปะ. ปัง มัฮ โม กซัต นึง อื เอีจ อาวม ตื ฮลัต เตีจ ลัมเลือ แตะ ปอ ฆอก นาตา แตะ เอิน.
พะจาว เยโฮวา อัฮ อื ตอก เฮี, “ซเงะ เลีฮ โคะ เซ ฮอยจ นึง เมือง ป ยุม, อาึ เอีจ เกือฮ รอาวม ฆรึม เตะ เลอึป โอยจ อื. อาึ เอีจ คัต เวียน โกลง ระ โกลง แตวะ โอ เญาะ เกือฮ ปัต ฆาื อื. อาึ เกือฮ บลาวง เลบ่านอน เฟียก รโตง อื. โคะ เอาะ เพระด่าวก ตูไต ฆาื อื เตือง โอยจ อื.