“ป รโมะ เปอะ ยุ ติ เจือ อื แม เซ, ป มัฮ เตปด่า ป เลีฮ เน่อึม มะลอง ป มอง โซะโกะ ฮรักซา นึง โอเอีฮ ไม่ อัฮ อื เฮี, ‘ฆู แปฮ โคะ ระ เซ ยุฮ แปฮ ไลจ ไม่, ละ อาึง เน่อึม อื ไม่ แรฮ อื เกือฮ อาวต ลังเตะ นา เซ. ปุก อาึง นึง ปอก ไร ไม่ ปอก ไร ซเงี, เกือฮ อาวต ลลาึง ไรป นึง กังเด่น กังปอย เซ, เกือฮ ปุย เซ ซเกาะ นึง รอาวม รน่ะ ป ราื เน่อึม มะลอง, เกือฮ อาวต ลลาึง ไรป ตอก โกะพริ โฮ. รนั่ก เกือฮ อาวต ตอก เซ ฮอยจ ละ ไคว อื อาแลฮ เนอึม,’ อัฮ เซ.