21 ตอก อัฮ อื เฮี ละ เปอะ, “ปุ ไปญ โอเอีฮ เซ. ปุ จิม เซ. ปุ ลอก โอเอีฮ เซิต เตอ,” มัฮ โอเอีฮ ตอก เซ ป อัฮ อื ละ เปอะ.
พะจาว ปังเมอ อัฮ อื ตอก เฮี, ‘โคะ อาวต บั่กบ่วน รปึม เฮี ติ โคะ โน่ง ป โอ เปอะ ไมจ โซม เปลิ อื. ปุ ลอก เฟือฮ เอิน, เดอึม เปอะ โอ ซ ยุม ฆาื’ ” อัฮ เซ เนิ.
โม เปะ ป ไปญ โดง เดือง อาวต ไพรม นึง วิฮัน ยุฮ พะจาว, โอก แปฮ ฮา เวียง บ่าบี่โลน เมือง โอ ไมจ เซ. เกือฮ ติ เปอะ ซง่ะ ซงอม. ปุ ลอก โอเอีฮ ป รแอม ละ พะจาว. โอก แปฮ ฮา, เกือฮ ติ เปอะ โปน.
มัฮ เซ ป อัฮ พะจาว อื ตอก เฮี ฆาื อื, “โม เปะ ไมจ เปอะ โอก ฮา ปุย โม เซ. ไมจ เปอะ ทอเนาะ โน่ง ติ แตะ ฮา. ปุ เญือะ เกวคอง ซองไซ ไม่ โอเอีฮ ป โอ ซง่ะ ซงอม เมอ. ดัฮ เปอะ ยุฮ ตอก เซ อาึ ซ รัปคัม โม เปะ.
โม เปะ เอีจ ยุม ดิ เปอะ ไม่ พะคริต. เอีจ โปน เปอะ ฮา พี ซัง ป ตัตเตียง โอเอีฮ นึง กังฮาว. เคียง มัฮ อื ตอก เซ, เมอยุ ยุฮ ลั่ง เปอะ ตอก ป อาวต ลั่ง บลัฮ ลั่ก ปลัฮเตะ เฮี? เมอยุ ฆวต เนอึง ลั่ง เปอะ ลปุง ซตอก ปุย ปลัฮเตะ เอ?
ปุย ดัฮ โกว ลปุง ตอก เซ มัฮ โอยจ ป โอ ซ ไก ป มัฮ เฟือฮ. ลปุง โม เซ มัฮ ลปุง เพอึก ตอม ปุย ปลัฮเตะ โน่ง.
ปุย โม เซ ซ คัต ปุย โอ เญือะ โอ เอีญ ละ ปุ แตะ. คัต โรฮ ปุย โอ โซม ปอน โอเอีฮ ง่อน. ญันได่ ละ โม ป เจือ ไม่ ป เอีจ ยุง ลปุง เนอึม, พะจาว เอีจ มัฮ ยุฮ อื โอเอีฮ โม เซ ละ โซม ปอน ปุย อื, ดัฮ เอีจ ญันดี่ ไม่ พะจาว นึง อื โฮ.