7 โม ป โฮว ไม่ อื เซ ชุง นา เซ. โฆย แนฮ นึง ฮมอง แตะ เซียง ป โอ แตะ ยุ โกะ อื.
โม ป อาวต ดิ ไม่ อาึ นา เซ เยอ โฮลฮ โตว ยุ อื ป ยุ อาึ เซ. ฮลัต ลอน ปอ รกุฮ รเตียง อื เอิน, ตอ โฮว เม่าะ ติ แตะ ฆาื อื. มัฮ อาึ โน่ง ป โฮลฮ ยุ อู.
ปุย โฮวน ป ชุง นา เซ เยอ เมือต เอีจ ฮมอง อื อัฮ เฮี, “มัฮ เนอึม บริ.” ง่อน อื อัฮ เฮี, “มัฮ อัฮ เตปด่า พะจาว โอเอีฮ ละ,” อัฮ เซ.
โม ป โฮว ไม่ เยอะ ยุ โรฮ อื ซเปีย เซ ปังเมอ โอ ฮมอง เซียง ป อัฮ โอเอีฮ ละ อาึ เซ,