4 โม ป อาวต โบ อื นา เซ อัฮ เฮี ละ ปาวโล, “ปะ โรวต โน่ง เปอะ เพียก แฮม ฮัวนา ซตุ ยุฮ พะจาว เมอ?” อัฮ เซ ละ อื.
“เญือม ญวต ปุย โม เปะ พิต เตอ ไม่ ยุฮ ปุย ป โซะ ป ไซญ ละ เปอะ, ไม่ โฮว ปุย โบ เปอะ เตือง โอ อื มัฮ ป เนอึม โครยญ เจือ เบือ ทื เปอะ อาึ อื, เอีจ โฮลฮ เปอะ รพาวม ไมจ มวน แตะ นึง.
ปาวโล อัฮ เฮี ละ อื, “พะจาว ซ เดือฮ โรฮ ปะ นึง มัฮ เปอะ ปุย ไล โกะ ไล เอียง. ปะ เคียต เปอะ งาวม รเตีฮ อาึ ตัม โกตไม. เมือต แลน โกะ เปอะ ยุฮ เปอะ ป พิต โกตไม นึง ดวน เปอะ ปุย เดือฮ อาึ,” อัฮ เซ ละ อื.
ปาวโล โลยฮ อื, “เอียกปุ, อาึ ยุง โตว มัฮ ปุย เฮี ฮัวนา ซตุ, เอีจ ไก เนอึม ป ไซฮ ปุย อาึง นึง พะทัม ตอก เฮี, ‘ปุ พามัต ป ตัตเตียง เมือง เปอะ,’ อัฮ เซ พะทัม เมอ.”