10 Ma rambon parnidaan ni si Jakob hara ni tobangna jana nada tangkas be diida ia. Dipadonok si Josep ma dakdanaknia i tu lambung ni si Jakob, dihaol ia ma dakdanak i jana diumma ia.
Sanoli di na dung matobang si Ishak, boti ma mapitung muse, dipiohon ia ma si Esau anaknia siangkaan i, jadi ning ia ma, “Amang!” “Olo, amang,” ning si Esau mangalusi.
Di na nipadonok ni si Jakob laho mangummasa, muap pakean ni si Esau dianggo si Ishak – jadi dipasupasu ia ma si Jakob. Didok si Ishak, “Tabona i antong uap ni anakkon baya, songon dia ma uap ni padang na nipasupasu ni Tuhan.
Ancogotna i manyogot dope, diummai si Laban ma angka pahompunia i, dohot borunia i tanda ni parsirangan, jana dipasupasu, lalu kehe ma ia mulak tu inganannia.
Gabe ditadingkon si Elisa ma angka lombunia i jana dilojong ia ma mangkojar si Elia. Dung dapot, didok si Elisa ma, “Paloas ma au jolo marpaboa tu simatobangku, dung i ihutkononku ma ho.” Dialusi si Elia ma, “Tole ma. Nada hupaksa ho anso dohot.”
Humitir ma tanganmi jana nada be mangalehen pangondian. Patmu na tohong i telduk-telduk ma i so marhagogoan. Iponmu pe ma murak laho mangilkil sipanganon. Matamu homur gabe parambon parnidaan.
Pamajal ma pikiran ni angka jolma i, paingol pinggolna i jana papitung matana i, anso ulang marnida sanga marbinege sanga mangarti jana anso ulang ro tu Au jana malum.”