4 એની ધાકથી સોકીદારો ધરુજી ઉઠયા અને અધમરા થય ગયા.
ઈ બાયુ હજી જાતી હતી, એટલામાં જોવ, સોકીદારો પાહેથી થોડાકે નગરમાં જયને જે થયુ હતું, ઈ બધુય મુખ્ય યાજકોને કયને હંભળાવ્યું.
એનું રૂપ વીજળીની જેવું અને એના લુગડા બરફ જેવા ઉજળા હતા.
તઈ સ્વર્ગદુતે ઈ બાયુને કીધુ કે, બીવમાં, હું જાણું છું કે, વધસ્થંભે જડાયેલા ઈસુને તમે ગોતો છો.
તઈ ઈ દીવો મગાવીને અંદર ધોડયો, અને બીકથી ધ્રૂજતો પાઉલ અને સિલાસની આગળ પગમાં પડી ગયો.
જઈ મે એને જોયો, તો હું તરત એના પગમા પડી ગયો અને હું એક મરેલા માણસની જેમ થય ગયો, પણ એણે મારી ઉપર પોતાનો જમણો હાથ રાખીને આ કીધુ કે, “બી મા, હું પેલો છું જેણે બધીય વસ્તુઓની શરુઆત કરી અને હું જ છેલ્લો છું; જે બધીય વસ્તુઓનો અંત કરી દેય.”
