Ŋá mò ńyɛ̃ɛi, “Ŋa pâi wɔ̂lɔi ǹyée kɛ́tɛi mɛ̂ni ma. Ŋa láɣi vɛ̃ɛ-kpâlaŋ su taa-tulɛi láa mii mɛni ma. Ǹaa a lɛɛ a bûŋ, núu da fa tɛ̂ɛ naa. Núu fa ŋɔ́nɔ ǹiŋa-ŋai wɔ́lɔ-woo mɛni naa. Ŋ̀ɔni-ŋai díkaa ŋ̀elei su díkelee da pú. Vɛnɛ-sãai da lí.”
Ŋa pâi dítaa taâi ǹɔii-ŋuŋ-ŋai su nyíi dínâŋ pɔlɔ-ŋai, kpaa máŋ dia kpîŋ dífe zu kɔ́lɔŋ. Ŋa pâi kɛ̂i dípôlu a ƃóa-sɔ̂kpɔ é lɛ́ɛ la zu ŋá díkelee kpɔ́ dípaa.”
Da pâi wɔ̂lɔi ká mɛni ma díkɛ mò dîyɛɛi, ‘Daa-lee kɛ́tɛi su a kara! Ŋɔyá-ŋa keleŋ a láŋ ǹyái ŋá. Ǹûai díkaa daa-leei sui dí wála-wala-laai è kɛ̀ ǹyái mɛi. Da ǹyái kɔlɛ mâ-ƃelai maa yâo.
“Núu-kpune ǹóŋ, ye zamaŋ wule too m̀ɛni kpɔ̂lui pâi kɛ̂i a Taya Kaloŋ m̀aa mɛ̂ni ma. Mó mà ńyãai a Ŋ̀wála-wâla kélee Yâwɛɛi ŋa môi, Yá ƃé wɔ́lɔ kɛ̀ a teniŋ ƃô laa ŋɔkɔɔŋ maa. Íkɛ̀ a ítareɛɛ, ílɛlɛɛ.