1 “Í góraŋ m̀ɛ́ tãi kɔ́lɔŋ ǹyéei su ƃoli-ŋai da dí kàa lai? Ya tá sôlo-sua káa gɛ́ gàa?
Í ŋ̀áloŋ kɔ́lɔŋ vɛnɛ-sãai ŋí koo a gɛ̀ dîai da tãi da díkàa lai?
Lɔɔ-ƃoli-ŋa díkaa ǹyée kpaya-kpayai su, déli-ŋai díkɛ ƃò naa gɔni wôlo-ŋai su.
Yâwɛɛ wóo a gɛ̀ ôo wuru-ŋai dí túmo-tumo. A wúru-ŋa láa wèyeŋ dîa, diai Ŋ̀âla-pɛrɛ Kɛ́tɛi mui, dí láɣi ɣelêi pere dîyɛɛi, “Láa maa tɛ̂ tɛ́ɛ Ɣâla pɔ́!”
Ǹoma-saai nyíi a gáa ǹɔɔi sui a ǹóŋ-kwâtarai lɛ́ɛ naa a lí, kpɛ́ni fêi, kala da fé naa a gɛɛ é mii.
pîlaŋ sua da maa sîi kélee.
Sɔ̂ɔ è Eezuɛ-ŋai díkɔ-kuluƃa-ŋai wála saaƃa sìɣe da dîa-ni dí lí díkɛ Deeƃé kɔ̀ri da ŋɔkɔ-kuluƃa-ŋai M̀oli-fɛnɛ-sãa Kɔnii ma.