Nya ƃe Ɣâla è mò m̀a ǹyɛɛi, “Tãi nɔ́ ya m̀ɛnii ŋí mare-kɛ̂ɛ kɛ́i, ífe ílɛ̂wo su kôyaa mɛni mare kɛ̂ɛ kɛ́ níi, ífe tela tɔɔ-sãa mare kɛ̂ɛ kɛ́ ní íkpîŋ mɛni ma, kpaa máŋ íkpɔara-ƃelai su-kara mɛni, kɛ́lɛ ya mɛni ŋá káa maa târe mare-kɛɛ kɛ́ íkpîŋ mɛni ma a gɛ́ɛ í pɔri mɛni ŋá têei a zãai,
A nɛ̃ɛ ma kpîŋ dísûŋ siɣe, ḿve pâi ŋ́oli tɔɔ̂i díwɔlɔ-woo ma. A nɛ̃ɛ ma kpîŋ díkereŋ-sala da mii-sɛŋ sala kula, ḿve pâi ńyee seêi dímu. Kɛ́lɛ, ŋa pâi dípaâi a kɔ́, puru, da kɔlɔ-fela nyɔ́mɔɔ.”
Kɛ́lɛ, Zîsɛ è m̀o dîa, “Káfe m̀ɛnii kɔ́lɔŋ ka vɛlîi. Ka pɔ̂ri kákpelêi a gbele-kɔɛi ŋa ŋ́gbele lai? Ka pɔ̂ri káyee seêi batâi sii mu da ŋábatâi kɛ̀ lai?”
Ɣele-kuu támaa fé tɛɛ ni, ǹeɣe-nuui e ŋɔsãâi kélee ŋá tɛ́ gîe ma, e sia kôyaa siɣe, e li kpɔ́ lɔii da kpɛni su. Nàa ƃe e ŋɔsɛŋ-kaoi kélee su kàra naa a ƃoo-pere.