Kɛ́lɛ gâloŋ a pâi lii-nɛ̃ɛ kulâi, kpɛ́ni fêi, Ɣâla a gɛ́ a ŋɔkpɔara-ƃelai yée mɛi ɣále. Diai da díkono tèe Ɣâla yêei, da pâi laa ma tɛ̂ tɛɛ̂i Ɣâla pɔ́. Kɛ́lɛ Ɣâla a pâi ǹɛ́ɛ-ƃelai lá tɛ̂i.
“Káai káfa mɛni ŋá kàa a ǹɛ́lɛɛi, ka pâi lɛ̂ɛi m̀ɛnii ŋí su a tãi ɣɛɛlu? Káai a ŋ̀ɛ́lɛ-maa-ƃelai, lé-tãi ƃé ka pâi kperâi la kánîa-kɛɛ ma ɣɛlɛ-maa kɛ́ɛ sui? Káai táre fé káŋuŋ sui, káfe pâi wɔ́lɔ mɛni maa kɔ̂rii?
Ka táa lɔii-ŋuŋ da káa é ŋɔɣâlai maa fáleŋ, berei dífe la a tɔ̃yâ ɣalai? Kɛ́lɛ, ka ḿaa fáleŋ, ńyãai a Ŋ̀âlai nyíi dí mù wùyɛi, a ŋ̀âlai nyíi va sɛŋ kɛ̀ dîɛi.
Da dínɛŋ ŋáa tɛ̀ yɛ̂ɛ kerâŋ. Lɛ́ɛ mɛni nɔ́ ƃé a ƃɔ̂lɔ díla ǹɔii su, tɔ̃yâ fêi. Yâwɛɛ è mò ǹyɛɛi, “Kpɛ́ni fêi da kûla nɔ́ mɛni nyɔ́mɔɔ tɔnɔ su dí píli gbéli su. Ǹyaŋ dífe ŋ́gɔlɔŋ a dí Díɣâla.”