‘Ŋá kɔkuluƃa-ŋai, ka pá. Kwaa lí kú kɔ́ pɛ́lɛ ǹûai dîa nyíi-ŋai da díkili ŋá siâi a gɛɛ díŋuŋ ma ƃôɔi! Siɣãŋ da fé tínani dítaa-lêei ma zɔ́ɔŋ-too kɔ̂li kɛ́ ƃò ma. Dímɛi káa sɛŋ da fé ma.’
Tãi Ŋ̀wála-wâla kélee Ɣalai è ǹûai dílɔii-ŋai tɛ̀ɛ la dí pɔ́i, È ŋ̀áa kɔ̀lɛ ǹûai dîa ǹɔii su é goyaŋ-pere-ŋai láa díloai, é Ɣâla-taa kela-ŋa see dímɛi díkɛ dímɛi kâa.
Kɛ́lɛ, kákaa a lɛ́-nuu suu, ka ƃo a sâla láa soŋ-nuu suu kɛ́tɛ, ka ƃo a lɔii-ŋuŋ maa waa, ka ƃo a Ɣâla kpîŋ-nua, a gɛɛ ǹúui kákùla kpíni sú é pá a káa ŋɔkwaa-ponoɔ kɛ́tɛ lɛ́lɛɛi sui, ka ŋɔtûa-pere kɛ́tɛ lɛ́lɛɛ-ŋai maa-mɛni ƃó.