“Káai káfa mɛni ŋá kàa a ǹɛ́lɛɛi, ka pâi lɛ̂ɛi m̀ɛnii ŋí su a tãi ɣɛɛlu? Káai a ŋ̀ɛ́lɛ-maa-ƃelai, lé-tãi ƃé ka pâi kperâi la kánîa-kɛɛ ma ɣɛlɛ-maa kɛ́ɛ sui? Káai táre fé káŋuŋ sui, káfe pâi wɔ́lɔ mɛni maa kɔ̂rii?
Kɛ́lɛ tãi ŋá pá la a dîa ǹɔii pûŋ sui, dítɔ̀ɔ ma. Dí ŋátɔ̂ŋ ŋai kara dí dípôlu tɔɔ ŋá sɛŋ-lɛɛi mâ nyii a pá a fulu-laa núu kélee pɔi. Nya ƃe dí ŋáfii-tɔɔ ɣelei maa tĩa kara kpɔ́ a zu kɛtɛ. Ŋá kɛ́ ŋ̀wɛli a gɛɛ ŋá ńii ŋwana kpɔ́ dîa a ŋ̀ánaa
Ŋ̀wála-wâla-kélee Yâwɛɛ a môi ǹyɛɛi, “Yɛ̂ɛ berei ŋá gbɛ̀tɛ la a gɛɛ ŋá mɛni nyɔ́mɔɔ kɛ́ a káa tãi kánuu-pɔ̂lɔ-ŋai dí ŋ́gɛ̀ la ńii é ŋwánai, ǹyaŋ fé ńii maa fáleŋ ní,
Nya ƃe Zîsɛ è ŋ̀óo su tòo, ǹyɛɛi, “Óo ŋ̀éniɛi ŋí su-ƃelai, laa-la fé káyêei, kálii su fé sãa ni. Fɛ̂ɛ ŋá kɛ́ kákɔlɛ a tãi ɣɛɛlu? Fɛ̂ɛ ŋá ńii kpéle káyêei a tãi ɣɛɛlu? Ka pá la ḿbɔ ƃɛ.”
Kɛ́lɛ, à kɛ̀ ŋà díkɛ̀, berei máŋ káfe lâai a ńyãai, ka láa a díi-ŋai, a gɛɛ ká gɔ́lɔŋ ká táre zu a gɛɛ Nàŋ-nuui káa ŋ́gbonôi ńyaŋ ŋ́gaa Nàŋ-nuui kponôi.”