“M̀ɛni mà ye mó dîa Ŋ̀wála-wâla kélee Yâwɛɛi ǹyɛɛi, ‘Ká sua mîi nyii ŋàa káa nîi zui. Ká káɣâla-pɔkɔɔŋ-ŋa fɛ̀li, kákɛ núu paa. Gɛ̀ ní ǹɔii a pɔ̂ri kɛ̂i a ká pɔ́ɔ?
Ǹúui kélee a da miî gɛ̀ ní maa nuui a sɔnyɔ̂ŋ kɛ́, kpɛ́ni fêi, zɛŋ maa waai Yâwɛɛ mɛni mai a gáa nɔ́ kpɛ́ni-kpɛni, ǹyaŋ maa nuui fé ŋɔ́nɔ pâi kɛ̂i a ŋɔnûai da.
Nuui nyii a ǹóŋ tɛɛ Molɛ pɔ́ nyii pâi ŋá pɛ́rɛi kɛ̂i maa fa kɛ̀ a ŋ̀waâi, é tela ƃâa kula náa maa waai mai, ŋa pâi ḿbôlu tɔ̂ɔi maa nuui tí ma. Ǹyaŋ vé ŋɔ́nɔ pâi kɛ̂i a ŋá ǹûai da.
Ǹúui kélee a ǹyée pɛ̀lɛ poma ma, kɛ́lɛ va gbîŋ wàa a Yâwɛɛ Ŋɔsua kɔlɔ seɣe pɛrɛ maa waai kàra, fɛ̂ɛ dí maa nuui kúla Eezuɛ-ŋai sáma. Maa fé waa ní-laai a lɛɛ ma é lɛ́ɛ la zu dí ŋwaa a zɔnyɔ̂ŋ-su-mɛni lɛɛ-yai.
Sɔ̂ɔ fé mɛni da ƃó ní a maa ɣelei tí, kpɛ́ni fêi, è kɛ̀ gíli ŋá siâi ǹyɛɛi, “Ɣele ta mɛni da aâ Deeƃé kɛ́ nyíi a gɛ́ m̀aa fé wàa ní. Tɔ̃yâ ma m̀aa fé wàa ní.”