“Ǹyaŋ ŋa pâi Deeƃé ŋɔpɛ́rɛi mu-ƃelai da Zerusâlɛŋ-ƃelai láa fɛ̂ɛi a maloŋ-kâa-mɔleŋ da Ɣâla fɛliɛ, a gɛɛ da núu kàa nyii da bàai, dí wɔ́lɔ mɛni ma yɛ̂ɛ berei núu a wɔ̂lɔ la ŋɔlóŋ tɔnɔ kpéŋ saa mɛni ma, dí gbêɣei tóo mɛni ma yɛ̂ɛ berei núu a wɔ̂lɔ la ǹóŋ-surɔŋ maa-ŋuŋ saa mɛ̂ni mai.
Kpɛ́ni fêi, káfe luɛ-laa maa-pere sɔlɔ ƃo ni, a gɛ́ɛ ka too ŋɔ́nɔ pôlu yao su. Kɛ́lɛ, ka loŋ-laa maa-pere sɔlɔ ƃó, nyíi a gɛ̀ ku m̀ó, kûɛ, “Aƃa! Kúnâŋ!”
Ka Ɣâla fɛli M̀ɔlêŋ su a tãi kélee a Ɣâla-fɛli pere sii kélee mare-kɛɛ-pere su. Ka kámɛi káa fɔlɔ-fɔ̂lɔ su, ka Ɣâla marê kɛ́ Ŋ̀âla-ƃelai kélee mɛ̂ni ma.
À kɛ̀ ǹúui à núu kélee ŋɔmɛnii ŋá tèe yɛ̂ɛ berei dítûa-perei káa la, kɛ́lɛ, va núu su ɣɛɛ ŋɔmɛni-ŋa teɛɛi sui, ka zìɣe a Kánâŋ, gɛ̀ ní ka kákpîŋ mɛi káa ká ƃaa-kɛ-maa tɛ́ɛ bɔ̀ a tãi kákaa la ŋɔ̃yâ lɔii-ŋa sui.
Kpɛni fêi, Kôrai máŋ è sàa sɔnyɔ̂ŋ mɛni ma zu tɔnɔ. Dɔ̃yâ-nuui è sàa kúai kúkaa a zɔnyɔ̂ŋ-ƃelai kúmɛni ma a gɛɛ é pá a kúa Ɣâla pɔ́. Dí gbono pàa, kɛ́lɛ, è kɛ̀ a vúlu mɔlêŋ su.