Tãi dí díkùla la daai mai, dí mò dîa dîyɛɛi, “Ka pú ká káfulu-laai maa kɔ̃ɔ. Káfe kápôlu kàa, kpaa máŋ ká kpéra kwaa da kélee ma ǹyéei koo mu. Ka pú ká tɛ́ ǹyéei su, káfa lâa saa la.”
Sêtɔŋ è Ɣâla wóo su tòo ǹyɛɛ mai, “Zôo fé niî sɔnyɔ̂ŋ kɛ́ ní, kpɛ́ni fêi, ífe niî lɛɣɛ-ni gbono ma. Kɛ́ a gɔ́lɔŋɔɔ núu a pɔ̂ri gɔ̃liŋ kélee kɔlɛ̂i a gɛɛ ŋɔfúlu-laai é lɛ́ɛ ǹyêei.
“À kɛ̀ núu da à pà ḿbɔ, kɛ́lɛ, ve gbɔɔ̂i-naŋ kpɔara ni, da ǹee, da ŋɔnɛnîi, da ǹônii, da ŋɔlee-kaa surɔŋ, bɛlɛɛ la ŋɔsaa-ƃɔlɔ-ŋai dîa, ooei, ve máŋ gbɔɔ̂i-fulu-laai kpɔara ni, va pɔ̂ri kɛ̂i a ḿbôlu-nuu.
Nya ƃe ǹâmui e ǹyée-mu-nuu sɔŋ nyɔ́mɔɔi láa maa tɛ̂ berei a táre kɛ́ lai; kpɛ́ni fêi, ŋ̀éniɛi ŋi su-lonii-ŋai táreɛɛ̂i e pîlaŋ díkaa-ƃelai dîa é tɛ́ɛ víyeŋ ǹônii-ŋai dîa.