À kɛ̀ núu a mɛni mɛ̂ni, va maa kpɛ̂ɛ é gáa à kɛ̀ gáa a tɔ̃yâ? Tɔ̃yâ ma bere ƃé a gɛ̀ la. Bere sii tɔnɔi ŋí nɔ́ ƃé a mii-sɛŋ kɔɔŋ la é gáa à kɛ̀ ǹɛ́lɛɛi kpaa máŋ ǹyɔ́mɔɔi.
Káfè kɛ̀ yɛ̂ɛ ǹɔii ŋí su-ƃelai, kɛ́lɛ, kámaa é kɛ́ a váleŋɔɔ kákili nina-ŋai sârai, a gɛ́ɛ ka Ɣâla ǹîa-mɛni kɔri nyíi gáa a mɛni lɛ́lɛɛ, da lii-laa-mɛni, e pɛlɛ mɛni-sãa ma Ɣâla ŋɛi tuɛi.
Ŋa kákpera fêi, ŋánûa, a gɛ́ɛ ka kámɛi káa a diai da pâ a ŋa-kɔlɛ-mɛni da mɛni-kpanaŋ nyɔ́mɔɔ-ŋa, nyíi-ŋai dítɔɔ̂i zɛŋ-lɛɛi ma ka zɔlɔ ƃôi; ka yao dîa.
Kɛ́lɛ, ŋánûa, à kɛ̀ ŋà nuu-seɛɛ kpono mâ mɛni ƃò, ká ŋ́gbɔara lé mɛni ma? A kɛ̀ a bere sii tí, gɛ̀ ní zaa-wurui fé ŋɔ́nɔ pâi kɛ̂i a núu perêi-kpáaŋ sɛŋ.
a gɛ́ɛ é Kôrai-toli-kpɔŋ siɣe a ǹáa fɛɛ a fólo-laa, nyíi pɔ́ɔ fé mà, kpaa máŋ milîŋ, kpaa máŋ sɛŋ kélee yɛ̂ɛ nyiti-ŋai, a gɛ́ɛ é kɛ́ a maa waa, kpɔlɔ̂ŋ fé kɛ̀ ma.
“ ‘Ŋá ítii-ŋai kɔ́lɔŋ, ímɔ̃lɛi, da ílii-kpelei gáa íyeêi da berei ífa sɔnyɔ̂ŋ-ƃela maa nɛ̂ɛ lai, kɛ́lɛ, ka diai su kɔ̀ɔŋ da díkpîŋ tòli a Zîsɛ ŋɔsia-ƃela ǹyaŋ dífe lai, ǹyaŋ í gàa a gɛɛ díkaa a wôya-ƃela.